Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, czyli tzw. Konwencja Stambulska ma stwarzać ramy przeciwdziałania przemocy wobec kobiet i dziewcząt na terenie całej Europy, a także usprawniać proces zapobiegania i ścigania sprawców przemocy domowej.
Konwencja wprowadza na przystępujące do niej państwa obowiązek ścigania prócz "typowych" aktów przemocy, także wymuszania zawarcia małżeństwa, okaleczania narządów płciowych, sterylizacji kobiet lub wymuszania aborcji, przy czym w treści Konwencji wskazano, że zakazane jest usprawiedliwianie przemocy względami kulturowymi, zwyczajowymi, religijnymi, tradycyjnymi ani tzw. względami „honoru”. Ten przepis dotyczy w szczególności argumentów czy też tłumaczenia, że to ofiara zachowała się wbrew wyznawanym wartościom.
Mimo iż przystąpienie do Konwencji ma za zadanie chronić kobiety, Unia Europejska do tej pory jej nie przyjęła - Komisja Europejska zaproponowała przystąpienie do niej już w 2016 roku, ale ratyfikacja utknęła w martwym punkcie ze względu na część państw członkowskich.
Czytaj więcej
Połączone komisje PE: Praw Kobiet i Równości Płci (FEMM) oraz Wolności, Praw Obywatelskich Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE), wyraziły zgodę na ratyfikację przez Unię konwencji stambulskiej.
Unia nie przyjęła przepisów ze względu na brak zgodności między państwami - problem ten rozwiązał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał iż UE można przystąpić do Konwencji bez konieczności uzyskiwania zgody wszystkich państw.
