Krąg uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego wyznacza kodeks rodzinny i opiekuńczy. Dalszym krewnym pomoc przysługuje tylko wówczas, gdy niepełnosprawny nie ma innej osoby spokrewnionej w pierwszym stopniu lub gdy nie może ona sprawować nad nim opieki. Taką uchwałę podjął Naczelny Sąd Administracyjny.
– Mimo wielu zmian w ustawie i rozszerzeniu kręgu osób uprawnionych do świadczenia nigdy nie odstąpiono od koniecznego warunku obowiązku alimentacyjnego – powiedział prezes NSA sędzia Roman Hauser.
O podjęcie uchwały zwrócił się skład orzekający NSA, który rozpatrywał sprawę świadczenia pielęgnacyjnego dla Haliny S. Zrezygnowała ona z pracy, by opiekować się niepełnosprawnym wujem. Wuj ma syna, lecz od 20 lat brak z nim kontaktu. Wójt i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu odmówili przyznania pomocy, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił te decyzje. Uznał zawężenie grupy uprawnionych do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego do osób, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, za niezgodne z konstytucyjną zasadą równości.
NSA (sygnatura akt I OPS 5/13) stanął na stanowisku, że nie można, powołując się na prokonstytucyjną wykładnię ustawy o świadczeniach, twierdzić, że prawo do zasiłku pielęgnacyjnego przysługuje również osobie niezobowiązanej do alimentacji.
