Rosjanie, którzy chcieli zabić premiera Czarnogóry

Na czele spisku stali Eduard Szirokow i Władimir Popow. Jednak czarnogórski prokurator Milivije Kanticz nie podał żadnych szczegółów, nie wiadomo więc kim oni są.

Muszą to być jednak ludzie bardzo wpływowi, gdyż dysponowali setkami tysięcy euro i siatką wspólników od Moskwy po Belgrad, Kosowo i Podgoricę.

Zamach miał być częścią przewrotu szykowanego w Podgoricy 16 października, w dniu wyborów parlamentarnych. O zwycięstwo walczyły oligarchiczna i skorumpowana partia premiera Milo Dukanovicia, która prowadzi kraj do NATO i przeciwna temu opozycja, w znacznej części prorosyjska. Głosowanie wygrała partia premiera, ale nie zdobyła większości w parlamencie.

Spiskowcy chcieli wieczorem w dniu glosowania wywołać rozruchy w Podgoricy, a potem – gdy tłumy podeszłyby do gmachu parlamentu – ostrzelać je przez snajperów, by sprowokować do ataku na gmachy rządowe. Jednocześnie premier miał zostać zastrzelony przez snajpera.

Za przygotowywanie spisku władze Czarnogóry i sąsiedniej Serbii aresztowały 21-23 osoby. Liczba zatrzymanych nie do końca jest jasna, dodatkowo jeszcze poszukiwanych jest trzech uczestników znajdujących się poza granicami Serbii. Wszyscy byli obywatelami Serbii i Rosji.

26 października do Belgradu przyjechał szef rosyjskiej Rady Bezpieczeństwa i jeden z najbliższych współpracowników prezydenta Putina, generał Nikołaj Patruszew. Według nieoficjalnych informacji wynegocjował on z Serbami deportowanie zatrzymanych Rosjan, wcześniej jednak przepraszał za „działania niezależnej grupy, z którą Kreml nie ma nic wspólnego". Po kilku dniach informacjom o deportacji zaprzeczył sam Kreml oraz serbski minister spraw wewnętrznych.

Ale 6 listopada prokurator Kanticz powiedział, że zabójstwo premiera szykowała „zorganizowana grupa nacjonalistów z Rosji". Jednak w sobotę Władimir Basmanow - lider zdelegalizowanego w Rosji nacjonalistycznego „Ruchu przeciw nielegalnej emigracji" - powiedział" „Nie, to nie są nasi ludzie, raczej to nasi przeciwnicy".

Zdaniem Basmanowa „Szirokow i Popow mają związki z tymi, którzy brali udział w walkach w Donbasie" po stronie separatystów Doniecka i Ługańska.

Według śledczych z Serbii i Czarnogóry głównymi wspólnikami Rosjan („którzy sprawowali ogólny nadzór") był były dowódca Żandarmerii (oddziału specjalnego) serbskiego ministerstwa spraw wewnętrznych Bratislaw Dikicz (pseudonim „Bato") oraz mieszkający w Moskwie lider radykalnego ugrupowania „Serbskie wilki" Aleksandar Sindżelicz. Obaj Serbowie są przyjaciółmi od czasu gdy „Bato" dowodził tłumieniem buntu w więzieniu w Niszu, który zorganizował właśnie siedzący tam Sindżelić. Później jednak dowódca Żandarmerii został zdymisjonowany za związki ze zorganizowaną przestępczością. Sindżelicz zaś organizował oddziały serbskich ochotników do walki w Donbasie po stronie separatystów – w sumie było tam około 250 Serbów.

Były żandarm i nacjonalista dostali 26 września od Rosjan 200 tysięcy euro na zakup broni, amunicji i mundurów. Zdradził ich właśnie jeden z dostawców z Kosowa, któremu dali pieniądze na kupno 50 automatów, amunicji i mundurów policyjnych.

Jednocześnie jednak „bardzo silna zagraniczna służba specjalna" namierzyła trzy specjalne telefony (o bardzo wysokim stopniu ochrony), którymi posługiwali się spiskowcy w Moskwie i Belgradzie. Trzeci telefon miał dostać opozycyjny czarnogórski polityk, wyznaczony na dowódcę ataku na siedzibę parlamentu w Podgoricy, ale jego nazwiska nie ujawniono.