Dwa tygodnie dla kanclerz Merkel

– Jeżeli kanclerz Merkel nie uda się znaleźć rozwiązania europejskiego, jestem zdecydowany sięgnąć po przygotowane już środki zabezpieczające przed napływem nieuprawnionych imigrantów – oświadczył Horst Seehofer, minister spraw wewnętrznych, na poniedziałkowej konferencji prasowej w Monachium. Chodzi o odsyłanie z niemieckiej granicy wszystkich starających się dostać do Niemiec imigrantów, którzy byli już wcześniej zarejestrowani w innym kraju UE lub też złożyli tam wnioski o azyl. Zdaniem Seehofera nie mają oni nic do szukania w Niemczech i powinni wrócić do kraju UE, z którego przybyli, a więc głównie do Włoch oraz Grecji.

Rzecz w tym, że na takie rozwiązanie nie chce się zgodzić kanclerz Angela Merkel i jej CDU.

Rozwiązanie ?dla całej Europy

Byłoby to zaprzeczeniem dotychczasowej polityki kanclerz, a zwłaszcza słynnej obietnicy „Wir schaffen das" (Poradzimy sobie), złożonej w chwili, gdy otwierała niemal trzy lata temu granice Niemiec dla wszystkich chętnych.

– Musimy znaleźć rozwiązanie europejskie – odpowiada kanclerz niezmiennie w ostatnich dniach. Wie doskonale, że ma małe szanse na najbliższym szczycie UE pod koniec tego miesiąca na przeforsowanie rozwiązania, które mogłoby skłonić ministra Seehofera do zarzucenia jego planów. W poniedziałek ostrzegła ministra, aby nie przekraczał swoich kompetencji.

Realizacja jego planu oznaczałaby, że Włochy czy Grecja, gdzie koczuje niemal ćwierć miliona imigrantów, nie mają szans na pozbycie się ich. Nikt ich nie chce i jeżeli zamknięte zostaną granice Niemiec, zmaleje nadzieja na relokację znacznej części z nich. Relokację, o którą starają się zresztą sami imigranci, udając się do Niemiec na własną rękę. Otrzymują tam wsparcie do czasu rozpatrzenia ich wniosków, bez względu na to, jaki jest ich status w kraju, z którego przybywają, a więc najczęściej z Grecji czy Włoch.

Zdaniem ministra Seehofera i bawarskiej CSU taki stan nie może trwać wiecznie i należy tych ludzi po prostu nie wpuszczać do Niemiec. Wszystko jest już przygotowane i odpowiednie rozporządzenie szefa MSW ma wejść w życie „z początkiem" lipca, czyli kilka dni po szczycie UE.

Tak przynajmniej zapewnia. Sprawa dotyczy tysięcy imigrantów.

Jak wynika ze statystyk, od stycznia do połowy czerwca 2018 roku odnotowano w Niemczech ponad 18 tys. osób ubiegających się o azyl, które były już zarejestrowane w bazie odcisków palców systemu Eurodac (Europejski Zautomatyzowany System Rozpoznawania Odcisków Palców). Ich odesłanie byłoby zgodne z rozporządzeniem unijnym tzw. Dublin III.

Rząd przetrwa

– Czy nie liczy się pan z tym, że wprowadzając swój plan w życie bez zgody kanclerz, zostanie pan po prostu zdymisjonowany? – brzmiało jedno z pytań na poniedziałkowej konferencji.

– Zobaczymy, co będzie za dwa tygodnie. Nie ma sensu obecnie przewidywać, co będzie – odpowiedział Seehofer.

Wcześniej w „Frankfurter Allgemeine Zeitung" zapewniał, że „sytuacja jest trudna, ale do przezwyciężenia".

– Należy sądzić, że rzeczywiście tak się stanie i nie dojdzie do rozpadu rządu. Obie strony dają sobie obecnie dwa tygodnie na dojście do porozumienia i co ważniejsze, wyjście z twarzą z konfrontacji – zapewnia „Rzeczpospolitą" nasz informator z kół rządowych w Berlinie.

Jego zdaniem Bawarczycy spuścili już z tonu, zdając sobie sprawę, że konflikt z rządem centralnym nie przekłada się na wzrost popularności CSU przed jesiennymi wyborami do landtagu Wolnego Państwa Bawarii.

W takiej sytuacji kanclerz Merkel znajdzie z łatwością sposób na rozbrojenie sytuacji. Tym bardziej że nie ma zastrzeżeń do 62 z 63 punktów wielkiego planu imigracyjnego Horsta Seehofera, byłego szefa CSU i premiera Bawarii.

Bawarska alternatywa

Zanim trzy miesiące temu Seehofer został ministrem w rządzie Merkel, podejmował ogromne wysiłki, aby zastopować w Bawarii Alternatywę dla Niemiec (AfD), która w niedawnych wyborach do Bundestagu uplasowała się na trzecim miejscu z 12,4 proc. głosów. Przy tym antymigrancka AfD miała od samego początku podobny stosunek do imigracji jak obecnie CSU, rządząca praktycznie samodzielnie Bawarią od dziesięcioleci z małym wyjątkiem.

Niemieckie media są zgodne, że przyczyną konfrontacji pomiędzy CSU i CDU kierowaną przez panią kanclerz są zbliżających się wybory w Bawarii. Z perspektywy Berlina na ich wynik patrzy się jednak nieco inaczej.

– Nikt nie chce doprowadzić do rozpadu koalicji i nowych wyborów parlamentarnych ani CSU, ani CDU, nie mówiąc już o SPD, trzecim partnerze koalicji. Okazać by się mogło, że w wyniku nowych wyborów AfD mogłoby stać się drugim ugrupowaniem w Niemczech, nawet przed SPD – mówi „Rzeczpospolitej" Jochen Staadt, politolog z Wolnego Uniwersytetu w Berlinie.