WSA: waloryzacja od waloryzacji nie obniży PIT od sprzedaży nieruchomości

Podatnicy, którzy nie chcą lub nie mogą czekać ze sprzedażą mieszkania czy domu pięć lat, licząc od końca roku nabycia czy wybudowania, muszą liczyć się z koniecznością zapłaty PIT. Jednym z parametrów, które pozwalają zaoszczędzić na podatku, jest koszt nabycia, który ustawodawca pozwala podwyższyć o inflację. Nie oznacza to jednak, że podatnik ma prawo waloryzować corocznie kwotę nabycia z uwzględnieniem waloryzacji dokonanej w roku poprzednim. Jasno wynika to z jednego z najnowszych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Krakowie. 

Sprzedaż mieszkania czy domu a PIT

Sprawa dotyczyła podatnika, który nie chciał długo czekać ze sprzedażą lokum. We wniosku o interpretację wyjaśnił, że na początku grudnia 2023 r. kupił mieszkanie za prawie 600 tys. zł. Poczynił na nie nakłady i planuje je sprzedać przed upływem pięciu lat. Właściciel miał świadomość, że taka sprzedaż spowoduje konieczność zapłaty PIT. Zauważył jednak, że po sfinalizowaniu transakcji zgodnie z art. 22 ust. 6f ustawy o PIT obliczając koszty nabycia nieruchomości, będzie mógł uwzględnić inflację.

Czytaj więcej

Podatki

Sprzedałeś w 2023 r. mieszkanie albo dom? Złóż zeznanie PIT-39

Jeśli w 2023 r. sprzedałeś mieszkanie lub dom musisz poinformować o tym fiskusa. Trzeba złożyć ze...

I chciał się upewnić, czy coroczne podwyższanie kosztów nabycia zgodnie z tym przepisem odnosi się jedynie do pierwotnych kosztów nabycia, czy też może waloryzować corocznie kwotę nabycia z uwzględnieniem waloryzacji dokonanej w roku poprzednim?

Sam był przekonany, że dopuszczalny jest wariant drugi, bo w jego ocenie wskazuje na to literalna wykładnia przepisu. Dlatego należy uznać, że co rok może brać pod uwagę występującą inflację. W praktyce przykładowo uwzględniając 4,2 proc. inflację w 2021 r. podatnik nie odnosi tego wskaźnika do pierwotnej sumy nabycia 100 tys. zł, tylko do 103 600 zł, czyli kwoty zrewaloryzowanej o inflację za poprzedni rok.

Zdaniem podatnika przyjęcie, że podczas obliczania należnego podatku do kosztów z uwzględnieniem waloryzacji należy brać pod uwagę jedynie kwotę nabycia wskazaną np. w akcie notarialnym, oznaczałoby, że istniałaby możliwość odliczenia jedynie części występującej na rynku gospodarczym inflacji. 

Czytaj więcej

Podatki

Mało znany sposób na obniżenie podatku od sprzedaży mieszkania. Fiskus się zgadza

Koszty nabycia mieszkania można zwiększyć o wskaźnik inflacji i dzięki temu zaoszczędzić na podat...

Fiskus na taką wykładnię zgody nie dał. Zauważył, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, m.in. sprzedaży, nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. Uważa się za nie wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można zaliczyć do nich przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń, a także opłaty notarialne czy sądowe.  

Koszty odpłatnego zbycia mieszkania

Po analizie przepisów o PIT urzędnicy nie zgodzili się, że waloryzacji, o którą pyta podatnik, podlega kwota uprzednio już zwaloryzowana. W ich ocenie ustawodawca w treści art. 22 ust. 6f ustawy o PIT wprost wskazał, że waloryzacji podlega koszt nabycia. Dlatego nie można w kolejnych latach podatkowych waloryzować kwoty uprzednio zwaloryzowanej.

Jak tłumaczył fiskus, w konsekwencji wyłącznie pierwotne koszty nabycia lokalu mieszkalnego będą corocznie podwyższane począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie. W przypadku podatnika: od 2024 r. do roku poprzedzającego ten, w którym nastąpi zbycie mieszkania w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie trzech pierwszych kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłoszonemu przez prezesa GUS. 

Koszty nabycia nieruchomości a waloryzacja

Podatnik upierał się przy swoim. Zaskarżył interpretację, ale przegrał. Krakowski WSA  zgodził się, że zgodnie z art. 22 ust. 6f ustawy o PIT w spornym przypadku koszty nabycia lub wytworzenia są corocznie podwyższane, począwszy od roku następnego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.