[b]Tak orzekł NSA 20 lutego 2008 r. (II FSK 1727/07).[/b]
Podatnik zwrócił się do organów podatkowych o interpretację przepisów. Wskazał, że zgodnie z warunkami wiążącego go kontraktu na roboty budowlane wystawia co miesiąc faktury według zaakceptowanego przez zleceniodawcę stanu zaawansowania robót, określając szacunkową wartość wykonanych prac w każdym miesiącu. Podatnik uznał, że nie musi wykazywać przychodu należnego co miesiąc na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie z którym przychód powstaje z chwilą wykonania lub częściowego wykonania usługi. Jego zdaniem przychód w tej sytuacji nie występuje, ponieważ prace wykonywane w danych miesiącach nie są formalnie odbierane, a wykonanie usługi nastąpi dopiero po wykonaniu całości prac.
Ponadto wskazał, że zastosowanie znajdzie tu art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, który wyłącza z przychodów podatkowych przedpłaty i zaliczki pobrane na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Organ podatkowy nie zgodził się z tym.
Również WSA rozpatrując skargę podatnika, podzielił stanowisko organu. Sprawa trafiła do NSA.
Sąd wskazał, że w sprawie nie kwestionowano faktu, że spółka wystawia faktury w związku z robotami wykonanymi w okresie sprawozdawczym, czyli w danym miesiącu. Tymczasem zdaniem sądu wyłącza to możliwość zastosowania art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3 oraz art. 12 ust. 3a tej ustawy co do zasady przychód należny powstaje z dniem wystawienia faktury. Faktury były wystawiane w okresach miesięcznych i na ich podstawie wykonawcy robót budowlanych należała się zapłata za prace wykonane w ciągu okresu sprawozdawczego (miesiąca). Wykonawca był uprawniony do wystawiania faktur za wykonane roboty, z kolei zleceniodawca – zobowiązany do uregulowania zapłaty.