[b]Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 26 września 2008 r. (III SA/Gd 293/08)[/b]
[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]
Wojewoda po bezskutecznym upływie terminu do podjęcia przez radę gminy uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego wydał zarządzenie zastępcze, w którym stwierdził, że mandat radnego wygasł. Powodem był fakt, że radny ten dzierżawił grunty gminne i wykorzystywał je do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Zdaniem organu nadzoru prowadzenie przez radnego gospodarstwa rolnego z wykorzystaniem gruntów rolnych wydzierżawionych od gminy, w której radny uzyskał mandat, stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Artykuł ten wyklucza całkowicie możliwość prowadzenia przez radnego działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której uzyskał on mandat.
Ponieważ przepis ten nie definiuje pojęcia „działalność gospodarcza”, w związku z czym należy sięgnąć do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W rozumieniu art. 2 tej ustawy działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Art. 3 ustawy stanowi, że jej przepisów nie stosuje się m.in. do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. Dokonane w art. 3 wyłączenie nie przesądza, że prowadzenie gospodarstwa rolnego nie jest działalnością gospodarczą, lecz świadczy jedynie o tym, iż działalność ta nie podlega określonej w art. 1 tej ustawy regulacji w zakresie podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej.
Z argumentacją tą nie zgodził się ani pozbawiony mandatu radny, ani rada, która zaskarżyła rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Sąd ten skargi jednak nie uwzględnił.