Karą porządkową można ukarać tylko z ważnych powodów

Należy przyjąć, że chodzi tu o stosunkowo nieliczne sytuacje, w których rozstrzygnięcie sprawy musi się odbyć przy osobistym udziale określonej osoby. Możliwość korzystania przez organ z instytucji wezwania dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy w inny sposób nie uda się dokonać wyjaśnienia stanu faktycznego i gdy pozostaną niewyjaśnione elementy niezbędne do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd stwierdził, że głównym celem wezwania było żądanie przedłożenia organowi określonych dokumentów. Czynność taka (złożenie faktur sprzedaży) nie wymaga osobistego działania strony. Z pisma organu nie wynika bowiem, aby skarżąca została wezwana do osobistego stawiennictwa w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań. Nie jest zatem zrozumiałe, dlaczego organ zobowiązał stronę do osobistego złożenia dokumentów w ściśle określonym terminie i dlaczego ten właśnie sposób doręczenia dokumentów został uznany za niezbędny do wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

WSA orzekł, że ponieważ niewykonanie wezwania do złożenia dokumentów nie mieści się w katalogu czynów zagrożonych karami porządkowymi określonym w art. 262 § 1 ordynacji podatkowej, wezwanie zaś strony do osobistego stawiennictwa wyłącznie w celu ich dostarczenia nie może być uznane za niezbędne do wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy, zastosowaną karę należy ocenić jako naruszającą ten przepis.