Odsetki od nadpłaty przy błędnym rozliczeniu straty

W świetle [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0E6FF15892F5D1D4A50C0F042937F5A8?id=176376]ordynacji podatkowej[/link] (art. 78 ust. 3 w związku z art. 77 ust. 1 pkt 1) nadpłata podlega oprocentowaniu w razie zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe. Strata choć wpływa na określenie zobowiązania, to jednak nim nie jest.

[b]Tak orzekł WSA w Gliwicach 31 sierpnia 2009 r. (I SA/Gl 259/09).[/b]

W postępowaniu podatkowym ustalono, że podatnik błędnie wypełnił deklarację podatkową CIT-8 i straty, które poniósł, wpisał jako zobowiązanie podatkowe. W związku z tym postępowaniem, w którym organy pierwotnie naliczyły podatnikowi należny podatek, wniósł on o zapłatę odsetek od nienależnych zobowiązań podatkowych, będących zdaniem skarżącego nadpłatami.

Organ podatkowy podkreślił, że wskazany przez podatnika tryb oprocentowania mógłby być zastosowany do nadpłaty wynikającej z uchylenia decyzji określającej zobowiązanie. Nie ma jednak podstaw do uznania, że nadpłata powstała wskutek zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie, bowiem nadpłata w tej sprawie powstała w wyniku straty.

Podatnik odwołał się do WSA w Gliwicach. Zarzucił organom błędną wykładnię ordynacji podatkowej poprzez uznanie, że od nadpłaty zwróconej przez organ w ciągu 30 dni od dnia zmiany decyzji nie przysługują odsetki, w sytuacji gdy to organ przyczynił się do zmiany decyzji, która spowodowana była nieprawidłowym określeniem zobowiązania podatkowego.

Zdaniem podatnika błędnie zastosowano interpretację rozszerzającą, poprzez zanegowanie jego uprawnień wynikających z decyzji określających stratę. Nie ma też wątpliwości, że nadpłata w ogóle powstała, gdyż powstaje ona w sytuacji zapłaty podatku nienależnego.

Sąd oddalił skargę, podkreślając, że [b]w tej sprawie nie mamy do czynienia z nadpłatą, a tym samym skoro jej nie było, to nie można naliczać od niej odsetek.[/b] Przepisy o nadpłacie odnoszą się jedynie do decyzji organów (zmienionych lub uchylonych), które określają wysokość zobowiązań podatkowych. Strata chociaż pośrednio wpływa na określone zobowiązania podatkowe, to jednak zobowiązaniem podatkowym nie jest. Decyzja organów ustalająca stratę w miejsce zobowiązania nie została wydana z winy organu. Spółka powinna właściwie określić swoje zobowiązania względem fiskusa.

[i]Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Wojciech Matuszczak, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu):[/b]

Wyrok ten potwierdził praktykę sądów administracyjnych ścisłego interpretowania przepisów o nadpłacie. [b]Niestety, w tej sprawie sąd błędnie uznał, że uiszczenie przez podatnika podatku naliczonego przez organ podatkowy na podstawie błędnie wypełnionej deklaracji nie spowodowało powstania nadpłaty.[/b] Z przepisów ordynacji podatkowej dotyczących nadpłaty wynika bowiem, że jest nią zarówno świadczenie podatkowe nadpłacone przez podatnika, jak i świadczenie uiszczone przez niego nienależnie.

Jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie i literaturze, o nadpłacie może być mowa w sytuacji, gdy podatnik jest zobowiązany do świadczenia podatkowego w określonej wysokości, jednak rzeczywiście dokonana wpłata jest wyższa niż należna kwota zobowiązania podatkowego. Natomiast świadczenie jest uiszczone nienależnie, gdy podatnik wpłacił organowi podatkowemu określoną kwotę pieniężną, mimo że nie był do tego zobowiązany (zarówno w momencie wpłaty, jak i na skutek zdarzeń, które zaszły po jej dokonaniu).