Domagał się uzupełnienia decyzji poprzez wskazanie dodatkowej podstawy prawnej zwolnienia ze służby: obok art. 64 ust. 3 również art. 64 ust. 2 pkt 4 ustawy o CBA. Przepis ten przewiduje, że można zwolnić ze służby w razie nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze.
Gdy szef CBA odmówił uzupełnienia decyzji, funkcjonariusz złożył skargę do WSA w Warszawie, a następnie skargę kasacyjną do NSA.
Jego zdaniem błędne jest ustalenie, że zwolnienie ze służby nie może nastąpić łącznie na dwóch podstawach prawnych. Mimo przekazania decyzji o przyznaniu emerytury w pełnym wymiarze szef CBA nie wskazał tej okoliczności jako dodatkowej podstawy zwolnienia. Skarżący stracił więc prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz do odprawy pieniężnej. W razie wystąpienia ze służby na własny wniosek prawo do emerytury zostaje zachowane, ale odprawa nie przysługuje.
– Decyzja o zwolnieniu nie może być wydana na podstawie dwóch odrębnych przepisów – wyjaśniał na rozprawie w NSA pełnomocnik szefa CBA, radca prawny Marcin Jabłoński. – Zwolnienie na podstawie art. 64 ust. 3, ze względu na wystąpienie ze służby, nie jest tożsame ze zwolnieniem na mocy art. 64 ust. 2 pkt 4, czyli w razie nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze. Wobec wniosku o zwolnienie ze służby szef CBA mógł działać jedynie na podstawie tego pierwszego przepisu.
Oddalając skargę kasacyjną, NSA podzielił stanowisko szefa CBA i sądu pierwszej instancji.
– Jeżeli przepisy przewidują różne podstawy prawne, decyzja może być wydana wyłącznie na podstawie jednej z nich i nie może być uzupełniona dodatkową – powiedział sędzia Jerzy Bujko, uzasadniając wyrok NSA.