W ocenie wnioskodawcy zgłoszenie spornego znaku towarowego oraz działania uprawnionego wobec innych firm, polegające m.in. na wnoszeniu sprzeciwów, inicjowaniu spraw sądowych, składaniu wniosków o unieważnienie praw ochronnych, potwierdzają zamiar blokowania im dostępu do rynku. Spółka powołała się przy tym na jeden z wyroków NSA, w którym stwierdzono, że słowo "Michałki" nie posiada dostatecznych znamion odróżniających i stało się w istocie nazwą rodzajową.
Uprawniony kwestionował interes prawny wnioskodawcy i wniósł o umorzenie postępowania, ale z marnym skutkiem. W marcu 2019 r. Urząd Patentowy unieważnił prawo ochronne na Michałki. Spółka, która utraciła do nich prawo poszła do sądu, ale przegrała.
Najpierw racji odmówił jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Uznał, że Urząd Patentowy miał podstawy do unieważnienia prawa ochronnego na sporny znak z uwagi na przesłankę złej wiary uprawnionego. I zgodził się, że nazwa "Michałki" uległa spopularyzowaniu i kojarzy się konsumentom z określonym gatunkiem cukierka, nie zaś z jego stricte określonym producentem. Oczywiście nazwa ta regionalnie będzie mniej lub bardziej kojarzona z tym lub innym producentem słodyczy. Niemniej nie zmienia to faktu, że w Polsce w zasadzie stała się ona nazwą rodzajową.
Zła wiara przy zgłoszeniu patentowym
O tym, że znak Michałki został zgłoszony w złej wierze przekonany był też NSA. Podkreślił, że dla jej stwierdzenia u zgłaszającego znak towarowy kluczowa jest nieuczciwość jego zachowania, którą należy kwalifikować – w oparciu o całokształt okoliczności sprawy. Należ wziąć pod uwagę nie tylko wykorzystanie systemu formalnej ochrony znaków sprzecznego z podstawową ich funkcją tj. oznaczenia pochodzenia od określonego przedsiębiorcy. Ale także działanie niezgodnie z interesami innych uczestników tego systemu, którzy używają w obrocie identycznego lub podobnego oznaczenia dla tych samych lub podobnych towarów.
Znak ma być więc używany dla odróżniania towarów. Dlatego w ocenie sądu jego zgłoszenie w innym celu pozwala przyjąć, że zostało dokonane w złej wierze. NSA nie miał wątpliwości, że w spornej sprawie chodziło właśnie o taki nieuczciwy zamiar. Zgłoszenie do ochrony spornego znaku w 2002 r. nie miało na celu odróżniania towarów skarżącej od towarów innych przedsiębiorców, którzy także stosowali identyczne oznaczenie "michałki" dla cukierków czekoladowych z odpowiednim nadzieniem. Zdaniem NSA ogół informacji, jakimi dysponował uprawniony, w momencie zgłoszenia świadczy o tym, że dążył celowo do uzyskania prawa wyłącznego będąc świadomym określonej praktyki handlowej innych. Nieuczciwy zamiar polegał zatem na uniemożliwieniu dalszego używania oznaczenia Michałki przez innych przedsiębiorców. Wyrok jest prawomocny.
