Decyzję o darowaniu zaległości trzeba dobrze uzasadnić

Następnie sytuacja majątkowa zobowiązanego musi być przeanalizowana przez organy podatkowe pod kątem podnoszonych przez wnioskodawcę okoliczności przemawiających, jego zdaniem, za przyznaniem mu ulgi w postaci zwolnienia z długu publicznoprawnego (umorzenia zaległości podatkowych). W tej sprawie nie sporządzono takiego protokołu, nie ustalono też w sposób wnikliwy sytuacji majątkowej skarżącego, która winna być odzwierciedlona w uzasadnieniach wydanych decyzji.

[wyimek]Umorzenie można stosować, gdy podatnik ma poważne trudności finansowe[/wyimek]

Decyzja podatkowa wydana na podstawie art. 67a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3960321A87C618A3AE329026EEC5E0ED?id=176376]ordynacji podatkowej[/link] powinna w swej treści zawierać informacje dotyczące własności, współwłasności nieruchomości, ruchomości, innych praw rzeczowych odnoszących się do nieruchomości i ruchomości, praw majątkowych, w tym wierzytelności, papierów wartościowych, środków pieniężnych oraz aktualne dane odnoszące się do uzyskiwanych dochodów przez podatnika.

Ewentualny majątek winien być w sposób ogólny opisany, tzn. w taki sposób, który pozwalałby na określenie podczas analizy sytuacji materialnej podatnika jego wartości. Pasywa podatnika powinny być określone poprzez konkretne podanie wierzyciela oraz wysokości ciążącego na wnioskodawcy długu. Dane majątkowe podatnika mają bowiem znaczenie dla określenia pełnego obrazu sytuacji ekonomicznej wnioskodawcy. To zaś jest istotne przy ustalaniu ważnego interesu podatnika oraz tego, czy w stanie faktycznym danej sprawy decyzja będzie podejmowana w granicach uznania administracyjnego, czy też będzie to decyzja związana.

Jeśli organ nie stwierdzi sytuacji odpowiadającej pojęciom użytym w art. 67a ordynacji podatkowej, nie będzie mógł zastosować uznania administracyjnego, bo nie będzie dysponował wyborem.