Za pomoc w ukrywaniu działalności są sankcje

Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Firmanctwo jest pojęciem używanym w języku potocznym, sama ordynacja podatkowa nie posługuje się nim, ale nawiązuje do stanu, który mieści się w jego ramach. Zgodnie bowiem z jej art. 113 jeżeli podatnik, za zgodą innej osoby, w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej lub jej rzeczywistych rozmiarów, posługuje się lub posługiwał imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą tej osoby, ponosi ona solidarną odpowiedzialność z podatnikiem całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia tej działalności. W literaturze wskazywane jest, że uszczuplenie należności podatkowych nie jest warunkiem niezbędnym dla przyjęcia, że zaistniało firmanctwo. Wykrycie, że miało ono miejsce, wiąże się z ustaleniem, że podatnikiem nie był ten, kto działalność firmował – udzielił podatnikowi zgody na posługiwanie się swoją firmą, lecz ten, kto ją faktycznie prowadził. Aby osoba, która wyraża zgodę na posługiwanie się swoją firmą, ponosiła solidarną odpowiedzialność z podatnikiem za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia tej działalności, muszą być spełnione wszystkie warunki przewidziane w przepisach. Sąd słusznie wskazał, że jednym z nich jest zgoda firmującego na posługiwanie się jego firmą przez firmowanego. Na uwagę zasługuje również to, że firmanctwo jest przestępstwem lub wykroczeniem określonym w art. 55 kodeksu karnego skarbowego. Jednak odpowiedzialność podatkowa związana z firmanctwem jest niezależna od odpowiedzialności karnej skarbowej wynikającej z zatajania działalności gospodarczej lub ukrywania rzeczywistych jej rozmiarów.