[b]Okoliczności te organ ma obowiązek ustalić w postępowaniu dowodowym – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (sygn. II SA/ Lu 376/08).[/b]
Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił Anieli M. uprawnień wdowy po kombatancie. W uzasadnieniu podał, że mąż skarżącej od maja 1945 r. do grudnia 1946 r. pełnił służbę wojskową w Samodzielnym Zmotoryzowanym Pułku KBW, który brał udział w walkach zbrojnych m.in. z Narodowymi Siłami Zbrojnymi i Armią Krajową. Wykonywał więc zadania operacyjne związane ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.
A zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=164488]ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego[/link] pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby pełniące służbę lub funkcję i zatrudnione w strukturach Urzędu Bezpieczeństwa lub poza nimi, jeżeli podczas lub w związku z tą działalnością wykonywały zadania śledcze i operacyjne związane bezpośrednio ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.
Aniela M. zakwestionowała te ustalenia. Podnosiła, że organ pominął, iż jej mąż miał uprawnienia kombatanckie od 1984 r. i były one weryfikowane w 1996 r. Do wojska został wcielony na skutek rozkazu we wrześniu 1944 r. Uczestniczył w zdobywaniu Berlina, a po wojnie nie brał udziału w żadnych działaniach operacyjnych, lecz grał w orkiestrze wojskowej KBW.
WSA w Lublinie uchylił decyzje urzędu. Jak stwierdził, organ zbyt dowolnie przyjął, że Jan M. prowadził działalność operacyjną przeciwko podziemiu niepodległościowemu, nie przedstawiając na to dowodów.
