Zdaniem sądu decydujące znaczenie ma określenie czynności podlegających przepisom ustawy o VAT. Zgodnie z jej art. 5 ust. 1 opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Odpłatnym świadczeniem usług jest ta czynność, która nie jest dostawą towarów. Jeśli tak, to brak jest podstaw do dopatrzenia się po stronie nabywcy towarów działania będącego czymś innym niż „współrealizacja” dostawy towarów dokonywanej przez dostawcę.
Nabywanie towarów w określonym czasie i za określoną cenę (obrót) i terminowa zapłata nie jest czymś innym od nabycia (realizacji dostawy) i brak jest podstaw do doszukiwania się w tych czynnościach świadczenia ze strony nabywcy usługi tylko dlatego, że dostawca motywuje nabywcę do takich zakupów przez przyznanie mu określonej premii pieniężnej niepowiązanej z należnościami za konkretną dostawę.
Nabywca – odbiorca towarów – w określonym czasie realizuje obrót określonej wielkości, na który składa się realizacja wielu poszczególnych dostaw. Okoliczność, że dla otrzymania premii pieniężnej wartość tych dostaw podlega zsumowaniu, nie oznacza, że w ten sposób osiągnięcie tego poziomu obrotów stało się usługą (stanowiło usługę).
Kontrahent otrzymujący premię nie wykonuje żadnych innych działań, których beneficjentem byłby dostawca (sprzedawca) oprócz tych, które są elementem dostawy, tj. odbioru towarów i zapłaty ceny. Sam fakt zwiększenia częstotliwości realizowania dostaw w określonym czasie nie może powodować „tworzenia” między tymi samymi stronami tej samej czynności innego stosunku prawnego wywołującego oddzielny stan prawnopodatkowy.
[b]Brak jest podstaw do uznania za usługę osiągania określonego poziomu obrotów w określonym czasie przez nabywcę i terminowej zapłaty. W konsekwencji uzyskanie z tego tytułu premii pieniężnej (bonusów) niepowiązanej z konkretną dostawą nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi i nie podlega opodatkowaniu VAT, a więc nie musi być dokumentowane fakturą.[/b]
