Nie można anulować faktury doręczonej kontrahentowi

[b]Tak orzekł WSA w Szczecinie 5 sierpnia 2009 r. (I SA/ Sz 303/09).[/b]

Naczelnik urzędu skarbowego określił podatnikowi zobowiązanie w VAT za marzec 2006 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że w tym miesiącu przedsiębiorca wystawił fakturę VAT z tytułu wykonania w marcu 2005 r. robót instalacyjnych. Faktura ta została doręczona kontrahentowi, który stwierdził, że w 2005 r. podatnik już wystawił dokument na tę samą usługę. Faktura została zatem odesłana przedsiębiorcy, który ją anulował.

Organ podatkowy nie zgodził się z takim postępowaniem. Zauważył, że ani przepisy ustawy o VAT z 2004 r., ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do niej nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur. Mimo to dopuszczalna jest praktyka anulowania faktury, sprowadzająca się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz poczynienia na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.

W ocenie organu anulowanie faktury jest jednak możliwe, jeśli nie została ona wprowadzona do obrotu prawnego poprzez doręczenie jej kontrahentowi.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił organowi podatkowemu zbytni formalizm i wskazał, że kontrahent w istocie nie ma spornego dokumentu.

Izba skarbowa utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Sprawa trafiła do szczecińskiego WSA. Sąd skargę oddalił, wskazując, że [b]należy zaaprobować możliwość anulowania faktur, pod warunkiem że nie zostały one wprowadzone przez podatnika do obrotu. Skoro organy podatkowe ustaliły, że faktura została doręczona kontrahentowi, to anulowanie tego dokumentu nie jest już możliwe[/b]. W takim wypadku podatnikowi pozostaje jedynie możliwość korekty faktur na zasadach określonych właściwymi przepisami.

[i]Agata Podsiadła, Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Anna Wibig, menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

Możliwość anulowania faktury budzi wiele kontrowersji, gdyż nie do końca jasne jest, co należy rozumieć przez „wprowadzenie faktury do obiegu prawnego”. Formuła ta, powtarzana przy rozstrzyganiu w analogicznych sprawach zarówno przez sądy, jak i organy podatkowe, jest interpretowana dwojako: albo tak restrykcyjnie jak w tym wyroku, bądź bardziej liberalnie poprzez uznanie, że gdy podatnik jest w posiadaniu zarówno oryginału, jak i kopii faktury, nie doszło do wprowadzenia jej do obiegu prawnego.

Sąd rozstrzygając w tej sprawie, nie zauważył bardzo ważnego praktycznego aspektu. Mianowicie, skoro kontrahent odesłał wystawcy fakturę, to nie potwierdzi otrzymania faktury korygującej, którą zdaniem sądu teraz powinien wystawić podatnik. Oznaczałoby to bowiem, że musiałby taką fakturę korygującą ująć w swoich księgach. Trudno o to jednak, skoro nie została tam ujęta faktura pierwotna.