Premia nie jest wynagrodzeniem, nie ma więc od niej VAT

Wypłacana nabywcy towarów przez sprzedawcę premia za uzyskanie pułapu obrotów nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi. Wypłacenie premii jest więc obojętne z punktu widzenia VAT

Aktualizacja: 29.09.2009 07:30 Publikacja: 29.09.2009 05:47

rp.pl

Tak wynika z [b]wyroku WSA w Szczecinie z 17 września 2009 r., (I SA/Sz 384/09)[/b].

Spółka wystąpiła o interpretację. Chodziło o opodatkowanie premii pieniężnej. Pytała, czy będzie musiała uznać, że obroty z uzyskiwania premii pieniężnych (bonusu) są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (usługami), a tym samym, czy będzie zobowiązana do dokumentowania otrzymanych premii fakturami VAT. Jej zdaniem do udokumentowania premii wystarczy nota księgowa.

Innego zdania były jednak organy podatkowe. Stwierdziły, że otrzymanie premii pieniężnej będzie rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy (za osiągnięcie określonego tonażu). Premia pieniężna powinna być w związku z tym traktowana jako wynagrodzenie. Premia będzie płatnością za świadczenie usług, które podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Ich świadczenie powinno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę faktury VAT na rzecz nabywcy usługi, tj. kontrahenta wypłacającego premię pieniężną.

Spółka wniosła skargę do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA skargę uwzględnił. Stwierdził, że spółka nie zobowiązała się do dokonywania zakupów na określonym poziomie czy też do dokonywania zamówień wyłącznie u danego dostawcy. W konsekwencji dostawca nie będzie uzyskiwał żadnych dodatkowych korzyści z takiej umowy.

Nie ma on pewności, czy spółka nie kupi towarów u innych dostawców. Niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją czy jakąkolwiek odpowiedzialnością.

O braku podstaw prawnych do opodatkowania premii czy bonusów należy – za Naczelnym Sądem Administracyjnym – przywołać poglądy wyrażone w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, sądów administracyjnych i w literaturze.

Podkreślić trzeba, że stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w wydanym na gruncie podobnego stanu faktycznego wyroku ETS w sprawie Mirror Group z 9 października 2001 r., C-409/98. Wynika z niego, że fakt otrzymania płatności wyłącznie za przystąpienie do umowy z tym – a nie innym – podmiotem nie determinuje „świadczenia usług” w rozumieniu VI dyrektywy. Oznacza to, że pomimo otrzymania wynagrodzenia w związku z określonym zachowaniem, nie zawsze dochodzi do wystąpienia czynności, która podlega opodatkowaniu VAT.

Zarówno w sprawie rozstrzyganej przez ETS, jak i w sprawie niniejszej [b]brak świadczenia ze strony beneficjenta, który otrzymał płatność, skutkuje tym, że płatność taka nie stanowi wynagrodzenia za usługę. Tym samym nie można mówić o wystąpieniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.[/b]