O rozstrzygnięciu decyduje sytuacja materialna wnioskodawcy

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 7 czerwca 2010 r., II SA/Wa 1870/09 [/b]

[b]Jaki jest problem[/b]

P.G. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy. Pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz trójką małoletnich dzieci (w tym z jednym o orzeczonej niepełnosprawności od urodzenia).

Źródłem utrzymania rodziny jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza oraz najem i z tych tytułów w 2008 r. uzyskiwał średni dochód miesięczny ok. 2700 zł netto, a w roku następnym ok. 1160 zł netto. Przedstawił umowę kredytu na 10 000 zł brutto.

Ponadto złożył dokument ugody zawartej z dostawcą gazu, w której zobowiązał się do spłaty zaległych należności na jego rzecz. Poza tym skarżący złożył wyciąg z posiadanego rachunku bankowego, z którego wynika, że stan otwarcia i zamknięcia rachunku, mimo wpływów w każdym miesiącu, jest ujemny i wynosi co najmniej 4000 zł.

Po odliczeniu od osiąganego dochodu wszystkich wydatków związanych z opisanymi zobowiązaniami na bieżące utrzymanie pięcioosobowej rodziny pozostaje 1900 zł netto.

[b]Skąd to rozstrzygnięcie[/b]

Prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Użyte w art. 246 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F3A9CCF9EA1CF6EE3B5CA16997ADADDE?id=166935]prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[/link] sformułowanie „gdy osoba wykaże” oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Podstawą oceny dopuszczalności przyznania prawa pomocy jest bowiem rzeczywista sytuacja materialna w gospodarstwie domowym osoby ubiegającej się o przyznanie takiego prawa.

Co prawda w tej sprawie wykazane wpływy na rachunku bankowym skarżącego wahają się w przedziale od 5000 do 7000 zł, niemniej jednak skarżący udokumentował, że ponosi wysokie straty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w 2008 r. 32 818,35 zł, a w 2009 r. 22 140,35 zł), a na jego utrzymaniu pozostaje niepracująca żona i trójka małoletnich dzieci, w tym wymagający stałej opieki syn (dokumentacja medyczna i orzeczenia o niepełnosprawności – w aktach).