Dowody ważne dla sprawy fiskus uwzględnia

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 10 września 2008 r., I SA/Łd 306/08[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

R.P. zbył udział w nieruchomości. Następnie złożył oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele mieszkaniowe.

Naczelnik urzędu skarbowego wszczął postępowanie podatkowe, w toku którego ustalił, że podatnik nie dysponuje dowodami, które potwierdzałyby wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w nieruchomości na cele mieszkaniowe, w związku z czym określił zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym z odpłatnego zbycia nieruchomości (twierdził, że nieprawidłowo określona była wartość udziału).

Nie pomogło odwołanie do izby skarbowej. Sprawa trafiła do sądu. WSA uchylił decyzję. Dyrektor izby skarbowej wniósł skargę kasacyjną. NSA ją uwzględnił. Skutkiem tego było przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA przypomniał o treści art. 28 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link], zgodnie z którym najpóźniejszym terminem płatności podatku jest następny dzień po dniu, w którym upłynęły dwa lata od dnia sprzedaży. Tym samym pięcioletni termin przedawnienia, w myśl art. 70 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?id=176376]ordynacji podatkowej[/link], należy liczyć od końca roku podatkowego, w którym upłynął ów termin płatności.

Skarżący sprzedał udział w nieruchomości w 2002 r., w ustawowym terminie złożył oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na cele mieszkaniowe. Słusznie zatem organy podatkowe przyjęły, że termin przedawnienia zobowiązania upływa 31 grudnia 2009 r.

Zdaniem sądu w postępowaniu doszło do naruszenia art. 122 i art. 187 ordynacji podatkowej, które obligują organy podatkowe do podejmowania wszelkich działań niezbędnych dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz wyczerpującego, wnikliwego rozpatrzenia i oceny całego zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Skarżący twierdził, że opinia biegłego stanowiąca zasadniczy dowód w sprawie nie uwzględniała istotnych okoliczności dotyczących stanu spornej nieruchomości. Sformułował wniosek dowodowy o powołanie nowego biegłego. Wniosek ten został całkowicie pominięty przez organ podatkowy.

Tymczasem skoro strona skarżąca złożyła wniosek dowodowy o powołanie nowego biegłego i zgłosiła wiele merytorycznych zastrzeżeń do opinii, to obowiązkiem organu było odniesienie się do tego wniosku dowodowego. Organ tego nie zrobił.