Gdy są zaległości zwrotu nadpłaty nie będzie

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 5 października 2010 r., I SA/Bk 263/10[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Dyrektor izby skarbowej utrzymał w mocy postanowienie naczelnika urzędu skarbowego, w którym zaliczono A sp. z o.o. nadpłatę w VAT wraz z oprocentowaniem na poczet zaległości w tym podatku.

Ponieważ spółka posiadała z jednej strony nadpłatę, a z drugiej zaległość w VAT, w ocenie organu odwoławczego US prawidłowo zaliczył nadpłatę na poczet zaległości.

W skardze złożonej do sądu spółka wniosła o uchylenie postanowień organów obu instancji.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA orzekł, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Przypomniał, że tryb zaliczania i zwrotu nadpłaty na poczet zaległości podatkowych regulują art. 76 i art. 76a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?id=176376]ordynacji podatkowej[/link].

Zgodnie z nimi nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Ponadto ustawodawca nakazuje w przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych odpowiednio stosować art. 55 § 2 i art. 62 § 1 dotyczące proporcjonalnego zaliczanie wpłat na poczet zaległości i odsetek oraz kolejności zaliczania wpłat, gdy na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów.

Warunkiem zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych jest istnienie takich zaległości.