W kwietniu 2010 r. przedstawiciel ustawowy małoletnich dzieci zwrócił się w ich imieniu do urzędu skarbowego o rozliczenie podatku ich zmarłej matki za 2009 r., uwzględniając to, że była samotnym rodzicem. Fiskus uznał jednak, że po śmierci podatniczki nie można już rozliczyć jej podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci. Prawo do takiego rozliczenia uzależnione jest od złożenia wniosku przez samego podatnika. Matka dzieci nie zdążyła go złożyć.
WSA orzekł:
Prawo opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci jest prawem osobistym, ściśle związanym z osobą podatnika, które nie przechodzi na jego następców prawnych (spadkobierców).
Czytaj więcej: Małoletni nie złożą PIT za zmarłego podatnika
INFORMACJA PUBLICZNA
Czy można żądać kopii dokumentów zawierających informację publiczną?
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 7 kwietnia 2011 r. (sygnatura akt: II SAB/Lu 78/10)
Stan faktyczny:
Tomasz S. zarzucił prezydentowi Lublina bezczynność w zakresie udostępnienia mu informacji publicznej o stanie prawnym nieruchomości, której gmina jest współwłaścicielem. Domagał się udostępnienia mu kopii opinii prawnej dotyczącej ważności umów najmu wraz z imieniem i nazwiskiem radcy prawnego, który ją sporządził, oraz jego numerem wpisu na listę Okręgowej Izby Radców Prawnych. Żądanie oparł na ustawie o dostępie do informacji publicznej.
Sąd orzekł:
Informacją publiczną jest treść wszelkich dokumentów, wystąpień, opinii i ocen sporządzonych na wniosek organu administracji publicznej. Charakteru informacji publicznej nie ma natomiast informacja na temat danych personalnych osoby sporządzającej owe dokumenty. Prawo do informacji publicznej nie obejmuje żądanie kserokopii dokumentów, w których może być ona zawarta.
Czytaj więcej: Żądać można informacji, nie dokumentu
PRZESIEDLENIA
Czy za akcję "Wisła" należy się odszkodowanie i zadośćuczynienie?
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie (sygnatura akt: I Ca 121/11)
Stan faktyczny:
Bazyli K. w 1947 r. podczas akcji „Wisła” został przesiedlony na Dolny Śląsk. W Dołhobyczowie zostawił gospodarstwo wraz z zabudowaniami. W 1958 r. gospodarstwo przejął Skarb Państwa, a potem nieruchomość rozdysponowano między osoby trzecie. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że przejęcie majątku odbyło się z rażącym naruszeniem prawa. Córka Bazylego K. wystąpiła na tej podstawie o odszkodowanie za utracony majątek i zadośćuczynienie za cierpienia wynikającej z wieloletniej tułaczki jej ojca.
Sąd orzekł:
Odszkodowanie jest należne, bo nieruchomość jest dziś własnością osób trzecich. Nie ma natomiast podstaw do przyznania zadośćuczynienia, gdyż akcję "Wisła" przeprowadzono na podstawie przepisów, które nigdy nie zostały uchylone. Trudno więc mówić o bezprawności akcji.
Czytaj więcej: Odszkodowanie za akcję „Wisła”
POSTĘPOWANIE CYWILNE
Czy można ominąć proceduralne ograniczenia w zgłaszaniu roszczeń, wytaczając inny proces?
Orzeczenia Sądu Najwyższego z 31 maja 2011 r. (sygnatura akt: II CSK 427/10)
Stan faktyczny:
Elżbieta i Katarzyna A. wynajęły lokal na aptekę od miejskiej Administracji Nieruchomościami. Wkrótce doszło do sporu (ze względów sanitarnych lokal nie nadawał się na aptekę) na tle rozliczenia kontraktu. Miasto wytoczyło im sprawę o zaległy czynsz, natomiast panie A. zgłosiły roszczenia wobec miasta: za nakłady na remont oraz utracone korzyści. Ponieważ jednak nie miały ich udokumentowanych, nie mogły zgłosić ich do potrącenia w sądzie, w procesie gospodarczym, gdyż takie ograniczenie narzuca art. 419
14
§ 4
kodeksu postępowania cywilnego
. Zgłosiły je zatem miastu do potrącenia poza procesem. Miasto kwestionowało dopuszczalność roszczenia, więc złożyło pozew o ustalenie, że pozasądowe potrącenie było skuteczne.
SN orzekł:
Jeśli procedura sądowa zawiera ograniczenia, jak te w sprawach gospodarczych dotyczące potrąceń, to nie można ich omijać, wytaczając kolejną sprawę.
Czytaj więcej: Kolejny proces nie powinien służyć do omijania pierwszego