Dokumentacja niezbędna do otrzymania dotacji to koszt pośredni

Jeżeli wydatki na przygotowanie studium wykonalności zostały poniesione w celu uzyskania unijnego dofinansowania, to nie zwiększają wartości środka trwałego

Aktualizacja: 14.09.2011 04:48 Publikacja: 14.09.2011 03:00

Dokumentacja niezbędna do otrzymania dotacji to koszt pośredni

Foto: www.sxc.hu

rp.pl

Powinny być rozliczone jako koszty pośrednie.

Tak orzekł WSA w Rzeszowie 18 sierpnia 2011 (I SA/Rz 423/11).

Spółka starając się o dofinansowanie z Funduszu Spójności, poniosła koszty tworzenia studium wykonalności związane z przygotowaniem inwestycji jeszcze przed uzyskaniem decyzji o dofinansowaniu. Wydatki zostały zakwalifikowane jako nakłady inwestycyjne na nowe środki trwałe i zaksięgowane na koncie „środki trwałe w budowie”.

Organ podatkowy w interpretacji stwierdził, że do kosztów wytworzenia środka trwałego zaliczyć należy wydatki związane z konkretnym projektem ponoszone na wszystkich etapach jego realizacji, z wyjątkiem związanych z opracowaniem dokumentów warunkujących uzyskanie dofinansowania z Unii Europejskiej.

Wydatki te są kosztami funkcjonowania podatnika poniesionymi w związku z prowadzoną działalnością i powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT, ponieważ nie są one ściśle i bezpośrednio związane z wytworzeniem środków trwałych powstających w ramach realizowanego projektu.

Sąd oddalił skargę, wskazując, że we wniosku o interpretację strona powinna precyzyjnie przedstawić stan faktyczny, ponieważ organ nie ma obowiązku jego uzupełnienia. Konsekwencją sporządzenia lakonicznego opisu stanu faktycznego, z którego wynika, że studium wykonalności zostało przygotowane w celu ubiegania się o dofinansowanie, jest oddalenie skargi.

Sąd uznał za prawidłowe stanowisko organu co do zakwalifikowania omawianych wydatków jako kosztów pośrednich, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w momencie ich poniesienia, bo na podstawie opisu danego stanu faktycznego nie mogą być uznane za koszty wytworzenia środka trwałego i rozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne.

Komentuje Ewa Taszakowska, współpracowniczka Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Omawiany wyrok potwierdza dotychczasową linię interpretacyjną organów podatkowych.

Analogiczne stanowisko co do sposobu ujęcia kosztów studium wykonalności dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przedstawiają m.in. interpretacje izb skarbowych: w Poznaniu z 4 kwietnia 2011 (ILPB4/423-15/11-2/ŁM), w Katowicach z 15 marca 2011 (IBPBI/2/423-1854/10/JD) w Bydgoszczy z 14 października 2010 (ITPB3/423-405/10/AW).

Zapytania podatników występujących o te interpretacje różniły się od siebie stopniem szczegółowości, niemniej wskazywano, że celem przeprowadzenia studium wykonalności była analiza opłacalności inwestycji, a jej wyniki miały dostarczyć informacji niezbędnych do podjęcia decyzji inwestycyjnej tak inwestorowi, jak i instytucji finansującej.

Zależnie od sytuacji studium wykonalności obejmowało aspekty techniczne, finansowe, ekonomiczne i środowiskowe konkretnego projektu inwestycyjnego.

Niezależnie od stanowiska prezentowanego przez podatnika co do sposobu ujęcia kosztów studium wykonalności, tj. poprzez skapitalizowanie tych wydatków w wartości początkowej inwestycji (jak w przypadku, którego dotyczył omawiany wyrok) czy też poprzez zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, władze skarbowe jednolicie stały na stanowisku, że w takiej sytuacji mamy do czynienia z kosztami pośrednimi, niepodlegającymi kapitalizacji w wartości początkowej inwestycji.

Zatem w świetle komentowanego wyroku oraz interpretacji władz podatkowych wydatki na studium wykonalności konkretnej inwestycji, ponoszone w celu uzyskania dofinansowania np. ze środków UE, nie powinny być kapitalizowane w jej wartości początkowej.

Można zgodzić się z takim stanowiskiem, bo technicznie rzecz biorąc wskazane wydatki ponoszone były w celu pozyskania finansowania inwestycji, a zatem są pośrednio związane z samą jej realizacją.

Potwierdza to również orzecznictwo dotyczące elementów składających się na wartość początkową środków trwałych.

Zgodnie np. z wyrokiem NSA z 1 lutego 2011 (II FSK 1603/09) przez koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych, o których mowa w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT, należy rozumieć „wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego” i mają z tym procesem inwestycyjnym ścisły związek, tj. „co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego”.