Zgodnie z art. 64 ustawy postępowania o wszystkie przestępstwa w niej uregulowane mają być prowadzone na podstawie przepisów o postępowaniu przyspieszonym opisanym w rozdziale art. 54a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=673543021FCB0BA0477CCC36D9A9C9F7?id=75001]kodeksu postępowania karnego[/link].
To jednoznaczne stwierdzenie wywołuje wątpliwości. Trudno jest uznać, by takie rozwiązanie ustawowe było w każdym wypadku uzasadnione i konieczne. O ile w odniesieniu do odpowiedzialności karnej uczestników imprezy czy spikera ma to – co do zasady – swoje uzasadnienie, o tyle każdorazowa odpowiedzialność karna organizatora w tym trybie może budzić pewne zastrzeżenia. Czym jest to podyktowane? Niejednokrotnie bywa przecież tak, że podejrzenie np. organizowania imprezy bez zezwolenia nie ma bezpośredniego związku z przebiegiem samej imprezy, co więcej, może być ujawnione również nie w czasie jej trwania.
W myśl art. 517b § 1 k.p.k. w postępowaniu przyspieszonym mogą być rozpoznawane sprawy o przestępstwa podlegające rozpoznaniu w trybie uproszczonym, jeżeli sprawca został ujęty na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa lub bezpośrednio potem, zatrzymany oraz w ciągu 48 godzin doprowadzony przez policję i przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o rozpoznanie sprawy w tym postępowaniu. Z kolei zgodnie z art. 469 k.p.k sąd rozpoznaje w postępowaniu uproszczonym sprawy, w których było prowadzone dochodzenie.
Tymczasem w wypadku odpowiedzialności organizatora (art. 58 ust. 1 ustawy) ze względu na zagrożenie karą pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do ośmiu lat obowiązującą formą postępowania przygotowawczego jest śledztwo. Wynika to a contrario z treści art. 325 b § 1 pkt 1 k.p.k., w myśl którego dochodzenie prowadzi się w sprawach o przestępstwa należące do właściwości sądu rejonowego zagrożone karą nieprzekraczającą pięciu lat pozbawienia wolności (…). Nie jest zatem jasne, czy jest to zwykły błąd ustawodawcy, czy też świadoma konstrukcja nowego swoistego lex specialis.
Nie można też nie zauważyć pewnych problemów natury faktycznej, jakie wynikają z obligatoryjnego rozpoznawania spraw w ramach tzw. sądów 24-godzinnych, gdzie wyroki zapadają szybko i równie szybko stają się prawomocne.
W realiach każdego postępowania przygotowawczego, gdy jego przedmiotem jest np. broń palna, konieczne jest powołanie biegłego w celu ustalenia, czy przedmiot ten odpowiada definicji broni palnej z ustawy o broni i amunicji. W praktyce oczekiwanie na opinię może się przedłużyć nawet do kilku miesięcy. Trudno więc sobie wyobrazić, jak w sprawie dotyczącej imprezy masowej możliwe byłoby uzyskanie takiej opinii w tak krótkim czasie.
