[srodtytul][link=http://blog.rp.pl/magierowski/2010/03/16/z-nord-streamem-bedzie-bezpiecznie/]skomentuj na blogu[/link][/srodtytul]
Dopiero ubiegłoroczny kryzys na Ukrainie uświadomił wielu zachodnim politykom, iż kurek z gazem w ręku Rosjan to groźna broń, która może wyrządzić dotkliwe szkody w całej Europie Środkowej.
To już nie tylko problem zimnych kaloryferów w Kijowie czy Żytomierzu, to także poważne wyzwanie dla ludzi decydujących o przyszłości zaopatrzenia Starego Kontynentu w energię.
Udawało się zatem przekonywać unijnych partnerów, iż solidarność energetyczna to nie tylko wymysł „rusofobicznych i jak zwykle przewrażliwionych Polaczków”. Wszystko zmierzało ku szczęśliwemu rozwiązaniu i wydawało się, że nowa uwzględniająca nasze postulaty, definicja kryzysu gazowego zostanie wprowadzona w życie. Jednak i tym razem godny pochwały upór polskich europosłów może się okazać daremny.
Albowiem najważniejsze kraje UE uznały, iż „wspólne bezpieczeństwo energetyczne” załatwi nam wszystkim… gazociąg północny, pępowina łącząca dwoje euroazjatyckich kochanków, do której co i rusz przytulają się kolejni „najwięksi przyjaciele Polski”, z Francją na czele. Tyle że owa rura nie rozwiązuje energetycznego problemu Europy, ale wręcz go pogłębia.
