Szpitalny monitoring jest jawny

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpatrzeniu sprawy dostępu do informacji publicznej, zgromadzonej przez jedną z placówek opieki zdrowotnej. Do dyrektora tej placówki zwrócił się z wnioskiem redaktor naczelny prasy wydawanej w formie internetowej. Zależało mu na udostępnieniu danych na temat grafiku pracy lekarzy dyżurujących w ramach nocnej i świątecznej opieki medycznej (o ile taki grafik istnieje), zapisu z kamer monitoringu przemysłowego ze szpitala oraz ilości przyjętych pacjentów w ramach nocnej i świątecznej opieki medycznej.

Redaktor podkreślił, że prosi by dane statystyczne i organizacyjne pracy szpitala przesłano mu na adres elektroniczny, natomiast zapis z kamer prosił o nagranie na nośniku DVD. Zależało mu również na powiadomieniu, kiedy płytę może odebrać na miejscu.

W odpowiedzi dyrektor ZOZ wezwała redaktora do złożenia wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej zgodnego z wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie wzoru wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej.

Podkreśliła, że jeśli dziennikarz nie zastosuje się do wezwania w terminie siedmiu dni od doręczenia wezwania, pozostawi wniosek bez rozpoznania. Tak też się stało.

Redaktor wniósł do WSA w Olsztynie skargę na bezczynność dyrektor szpitala w rozpoznaniu jego wniosku o udzielenie informacji publicznej. Zarzucił dyrekcji naruszenie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez przyjęcie, że żądana informacja ma służyć do ponownego wykorzystania, podczas gdy mężczyzna we wniosku żądał udostępnienia informacji publicznej na zasadach ogólnych.

Zarzucił także nieuzasadnione ograniczenie konstytucyjnego prawa obywatelskiego do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz wolności rozpowszechniania informacji. Stwierdził, że to wnioskodawca decyduje z jakiego trybu dostępu chce skorzystać: czy z ogólnego wnioskowego, czy też ze szczególnego trybu ponownego wykorzystania informacji publicznej.

Redaktor był zdania, że placówka która jest w posiadaniu informacji nie może żądać wyjaśnienia przez wnioskodawcę, w jakim celu żąda udostępnienia informacji, gdyż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości odmienne są cele prawa dostępu do informacji publicznej oraz prawa do ponownego wykorzystania informacji publicznej wytworzonej przez sektor publiczny.

W odpowiedzi dyrektor przed sądem wyraziła pogląd, że w przypadku potrzeb redaktora prasy internetowej mają zastosowanie przepisy dotyczące ponownego wykorzystania. Wyjaśniła, że w artykułach zamieszczonych na portalu pojawiła się ostatnio zapowiedź skarżącego, że podejmie się na forum wyjaśnienia kwestii dyżurów lekarza, który pełni z wyboru funkcję burmistrza.

Dodała, że wniosek został wysłany z redakcyjnej skrzynki mejlowej, zatem w tych okolicznościach zgodnie z rozporządzeniem miała prawo żądać w sprawie wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej i wcale nie uchylała się od udzielenia informacji.

WSA 5 listopada 2013 roku zobowiązał dyrektor do rozpatrzenia wniosku o dostęp do informacji publicznej w całości. Sąd orzekł, że ponowne wykorzystywanie informacji publicznej polega na jej wykorzystywaniu w celach komercyjnych lub niekomercyjnych, innych niż pierwotny publiczny cel wykorzystywania, dla którego informacja została wytworzona. Dodał, że nie chodzi zatem o samą treść informacji, lecz o różnego rodzaju dokumenty, które w sposób przetworzony lub nieprzetworzony są udostępniane przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Zdaniem WSA podmiot zobowiązany do udzielenia informacji nie może pozbawić wnioskodawcy prawa dostępu do niej, samowolnie ustalając że wniosek dotyczy ponownego wykorzystywania informacji publicznej, gdyż to wnioskodawca decyduje, czy występuje z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej,czy też o ponowne jej wykorzystywanie (sygn. II SAB/Ol 103/13)