Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej oprócz ogólnych wymogów dla pism procesowych powinien zawierać żądanie przeprowadzenia postępowania pojednawczego i zwięzłe oznaczenie przedmiotu sprawy, uzasadniające ustanowienie służebności przesyłu.
Z wyroku Sądu Najwyższego z 10 sierpnia 2006 r. V CSK 238/06 wynika, że zwięzłe oznaczenie sprawy nie zwalnia wnioskodawcy od ścisłego sprecyzowania jego żądania, tak, aby było wiadomo, jakie roszczenia, w jakiej wysokości i kiedy wymagalne są objęte wnioskiem. Bez tego wymogu nie można byłoby bowiem wiązać z zawezwaniem do próby ugodowej skutku w postaci przerwy biegu przedawnienia roszczenia, skoro z zawezwania nie wynika nawet, z jakimi roszczeniami występuje wnioskodawca.
Przebieg postępowania
Postępowanie o zawezwanie do próby ugodowej w zakresie uregulowania stanu prawnego korzystania z urządzeń przesyłowych posadowionych na cudzym gruncie obejmuje pertraktacje i wyjaśnienia stron. Sędzia przewodniczący na posiedzeniu pojednawczym nie dysponuje środkami prawnymi, by zmusić strony do zawarcia ugody. Może je jedynie skłaniać do zawarcia ugody czy też poddać pod ich rozwagę przesłanki przemawiające za zawarciem ugody.
Na posiedzeniu pojednawczym nie przeprowadza się dowodów na fakty podniesione przez strony. Sąd opiera się na tych faktach i na uprawdopodobnieniu ich zaistnienia. Poza brakiem obowiązku udowadniania twierdzeń, za podjęciem próby ugodowego uregulowania sposobu korzystania z urządzeń przesyłowych przemawia okoliczność, że ugoda zawarta przed sądem jest tytułem egzekucyjnym uzyskanym szybko i tanio. Niezależnie od tego, czy i w jakiej wysokości wskazano we wniosku o zawezwanie do próby ugodowej, wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu, wzywający jest zobowiązany do uiszczenia opłaty stałej w wysokości 40 złotych.
Przerwanie biegu przedawnienia
Złożenie wniosku o wszczęcie postępowania pojednawczego powoduje przerwanie biegu terminu przedawnienia roszczenia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 kodeksu cywilnego. Także zawezwanie posiadacza nieruchomości do próby ugodowej w sprawie wydania nieruchomości przerywa bieg terminu zasiedzenia (wyrok Sądu Najwyższego z 3 czerwca 1964 r., II CR 675/63; uchwała SN z 28 czerwca 2006 r., III CZP 42/06).
Minusem podjęcia próby ugodowej może okazać się odwleczenie postępowania sądowego w zwykłym trybie, jeżeli nie dojdzie do ugody pomiędzy właścicielem nieruchomości i przedsiębiorcą przesyłowym. Jeśli przyczyną braku zawarcia ugody będzie niestawiennictwo na posiedzenie pojednawcze którejś ze stron, sąd na żądanie stawającego obciąży drugą stronę obowiązkiem zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową. Przy czym, w odniesieniu do przeciwnika, będzie to możliwe dopiero w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie tylko w razie jego nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na posiedzenie pojednawcze.
