Do Sądu Najwyższego trafiło pytanie prawne Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim. Problem, który miał rozwiązać, pojawił się przy okazji transakcji zakupu nieruchomości przez jedną ze spółek.
W jej imieniu notariusz złożył do wydziału wieczystoksięgowego sądu rejonowego wniosek o wpis w dziale II księgi wieczystej prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynku. Następnie pobrał od spółki 200 zł na uiszczenie opłaty sądowej.
Przewodniczący wydziału wieczystoksięgowego, do którego wpłynął wniosek, zwrócił go, powołując się na art. 42 ust. 2 i 45 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Zgodnie z tymi uregulowaniami opłatę stałą pobiera się odrębnie od wniosku o wpis każdego prawa, choćby wpis dwu lub więcej praw miał być dokonany na tej samej podstawie prawnej.
200 zł chciał zapłacić przedsiębiorca za wpis prawa użytkowania wieczystego działki wraz z prawem własności budynku
Spółka złożyła zażalenie. Według niej notariusz postąpił prawidłowo, pobierając jedną opłatę. Stosownie bowiem do art. 235 § 2 kodeksu cywilnego przysługująca jej własność budynku jest związana z wieczystym użytkowaniem działki. Oznacza to, że prawo do budynku nie może stanowić samoistnego przedmiotu rozporządzenia.