Sąd Najwyższy podjął uchwałę dotyczącą okresu przedawnienia roszczenia spółdzielni o zwrot rocznej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. Z pytaniem prawnym w tej sprawie wystąpił do niego Sąd Apelacyjny w Warszawie.
Spółdzielnia Mieszkaniowa „Mokotów" w Warszawie uzyskała bonifikatę w rocznej opłacie z tytułu użytkowania wieczystego.
Upust przewidywała umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste pod osiedle mieszkaniowe. Miasto zawarło ją ze spółdzielnią dawno, bo w 1974 r. Przez długie lata spółdzielnia wnosiła roczne opłaty w pełnej wysokości, bo myślała, że bonifikata udzielona w 1974 r. już jej nie przysługuje. Przestały bowiem obwiązywać przepisy, na podstawie których ją dostała. Chodzi o ustawę z 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach.
24 czerwca 2004 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę, z której wynikało, że takie upusty udzielone na podstawie ustawy z 1961 r. (w umowach ustanawiających prawo użytkowania wieczystego) są ważne, choć obowiązuje teraz ustawa o gospodarce nieruchomościami (sygn. II CZP 23/04).
Wówczas spółdzielnia zwróciła się do miasta o zwrot połowy wyniesionej przez nią opłaty rocznej za 2003 r., czyli 123 tys. zł. Władze Warszawy odmówiły. Uważały bowiem, że upust w opłacie nie obowiązuje. Udzielono go bowiem pod rządami ustawy z 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach.
