Ten wyjątkowy zabytek znajduje się na płaskowyżu, na terenie oazy Khirbat Atruz koło miasteczka Madaba, 38 km na południowy zachód od stolicy kraju – Ammanu. Badania prowadzą naukowcy z La Sierra University w Riverside w Kalifornii.
Amerykańscy archeolodzy ustalili, że świątynia funkcjonowała prawdopodobnie ponad pięć wieków, w okresie od 1200 do 600 lat p.n.e. Budowla wzniesiona ze starannie obrobionych kamiennych bloków (największe ważą pół tony), wapiennych i bazaltowych, składała się z trzech pomieszczeń: głównej komnaty o wymiarach 30 x 13 m, dwóch mniejszych przedsionków oraz otwartego dziedzińca. W środku budowli zachowały się cztery kamienne ołtarze i kamienna prostokątna platforma, która – zdaniem odkrywców – służyła kapłanom do nieustannego, dniem i nocą, adorowania bóstw.
Ołtarze noszą ślady wpływów sztuki egipskiej i asyryjskiej, co świadczy o kontaktach z tymi sąsiednimi krajami. Naukowcy nie wiedzą, dlaczego obiekt ten przestał pełnić swoją rolę, nie znaleźli śladów pożaru. W trakcie wykopalisk w Khirbat Atruz wydobyto również ponad
300 drobnych zabytków, wśród nich figurki z brązu i gliny przedstawiające czworonożne zwierzęta i bóstwa, między innymi boga o imieniu Kemosza czczonego między innymi ofiarami z ludzi. Archeolodzy wydobyli z ruin gliniane naczynia służące do celów obrzędowych. Analiza chemiczna wykaże, co zawierały.
Badacze łączą świątynię w Khirbat Atruz z Moabitami, starożytnym ludem semickim zamieszkującym Moab, krainę na wschód od Morza Martwego. Według tradycji biblijnej Moabici byli potomkami biblijnego patriarchy Lota i jednej z jego córek. Toczyli walki z Izraelitami, zostali pokonani przez króla Dawida w X wieku p.n.e., po czym w IX wieku odzyskali niepodległość. Na kartach Biblii kraina Moab jest wspominana wielokrotnie.
