Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę z art. 24 lub 184, dana osoba podlegała ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 108 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=45145DA139EDBC4594274DA37A728344?id=172511]ustawy o emeryturach i rentach z FUS[/link].
Świadczenie powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek z uwzględnieniem ich waloryzacji zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu, od którego ustalono prawo do emerytury, do dnia poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o przeliczenie, przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia tego wniosku.
[b]Podstawę do obliczenia zwiększenia emerytury stanowi kwota składek zewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o jej ponowne ustalenie.[/b]
[b]Inaczej, gdy w grę wchodzi przeliczenie emerytury pochodzącej z II filara. W tym wypadku liczy się to, ile aktualnie jest środków na koncie danej osoby w OFE[/b] – liczą się środki zgromadzone na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury. Te środki należy podzielić przez średnie dalsze trwanie życia w dniu złożenia wniosku o przeliczenie.
Gdyby się okazało, że po przeliczeniu część z II filara jest niższa niż dotychczas przyznana, to wypłaca się ją w dotychczasowej wysokości. Te zasady określa art. 25 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E3FBEA890D717DD0560F5E86DBEA6D4E?id=293641]ustawy o emeryturach kapitałowych[/link].