Zastanów się zanim zapłacisz mandat

Fotoradar jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru prędkości pojazdów i prawdziwą zmorą kierowców. Jest ich dużo – ponad 270 w całym kraju (124 należą do policji, ponad 150 do straży miejskiej), a niebawem będzie jeszcze więcej.

Fotoradar robi zdjęcia pojazdom, które przekroczyły określoną prędkość. W zależności od tego, jak jest zamontowany, może mierzyć prędkość pojazdu zbliżającego się lub oddalającego od niego. Wykonane zdjęcia są zapisywane na nośniku elektronicznym lub na kliszy fotograficznej.

[b]Maleją możliwości kwestionowania wskazań tych urządzeń – wszystkie mają teraz świadectwa legalizacji.[/b] Wydają je dyrektorzy okręgowych urzędów miar. Kierowca, który odbierze przesyłkę od straży miejskiej (będzie w niej też kserokopia świadectwa) z drugiego końca kraju, nie musi jechać na miejsce, żeby wyjaśnić okoliczności zdarzenia. Większość spraw można załatwić, nie ruszając się z miejsca zamieszkania.

[srodtytul]Prędkość na kliszy[/srodtytul]

Wideorejestrator z kolei jest montowany w radiowozach policyjnych (oznakowanych i nieoznakowanych). Mierzy prędkość i rejestruje obraz. Za pomocą tego urządzenia policja dokonuje pomiaru prędkości pojazdu z samochodu w czasie jazdy. Tak jak w wypadku fotoradaru na obrazie uzyskanym z wideorejestratora umieszczona jest data, godzina, obraz samochodu, numer rejestracyjny oraz prędkość, z jaką się poruszał.

Uprawnienia do posługiwania się wideorejestratorem lub fotoradarem mają specjalnie przeszkoleni policjanci.

Do pomiaru prędkości policja wykorzystuje również tzw. radary pistoletowe. Ze względu na ich niewielkie rozmiary i łatwość obsługi używane są najczęściej.

Cały policyjny sprzęt kontrolno-pomiarowy podlega cyklicznej legalizacji potwierdzanej odpowiednim dokumentem. Jego brak może być podstawą podważenia wskazań urządzenia.

[srodtytul]Straż daje wybór[/srodtytul]

Przyłapany na przekroczeniu prędkości i sfotografowany kierowca, do którego dotrze przesyłka od straży miejskiej, ma kilka możliwości.

1. Przyznać się do popełnienia wykroczenia oraz zgodzić na ukaranie grzywną i punktami karnymi (straż miejska proponuje wysokość mandatu i liczbę punktów karnych).

2. Odmówić przyjęcia mandatu i nie zgodzić na ukaranie w postępowaniu mandatowym. Wtedy wniosek o ukaranie trafi do właściwego sądu grodzkiego. W razie odmowy przyjęcia mandatu kierowca musi złożyć wyjaśnienia, w których przedstawi własną wersję wydarzeń – może to zrobić pisemnie.

3. Oświadczyć, że zapoznał się ze zdjęciem z fotoradaru, ale oznajmić, że tego dnia nie on kierował samochodem, którego numer rejestracyjny widnieje na zdjęciu. W tym samym oświadczeniu musi jednak wskazać dane osoby (imię, nazwisko, adres zamieszkania), która korzystała z jego auta i złamała przepisy o dopuszczalnej prędkości.

Może się zdarzyć, że ukarany ma kłopot ze wskazaniem jednej osoby – potencjalnego kierowcy, który przekroczył dozwoloną prędkość. Wówczas musi podać dane kilku czy kilkunastu osób, które straż przesłucha na tę okoliczność, aby wyłonić rzeczywiście winnego.

4. Kierowca może oświadczyć, że nie potrafi (bo nie chce albo nie pamięta, co np. w wypadku aut używanych przez firmy jest całkiem prawdopodobne) się wywiązać z ciążącego na nim obowiązku podania danych kierowcy, który prowadził auto feralnego dnia. W ten sposób popełnia kolejne wykroczenie (tym razem z art. 65 § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=798D8B477EA71D6363355A5A9043622F?id=345477]kodeksu wykroczeń[/link], tj. nieudzielenia właściwemu organowi państwowemu lub instytucji upoważnionej informacji o tożsamości kierującego autem). W takiej sytuacji sprawa trafi do sądu grodzkiego. W efekcie ukarany zostaje właściciel pojazdu.

[ramka]

[b]Jazda bez pasów[/b]

Za jazdę bez zapiętych pasów bezpieczeństwa odpowiada osoba, która tego obowiązku nie dopełniła.

Niezależnie od mandatu, który może zostać nałożony na pasażera za jazdę bez zapiętych pasów bezpieczeństwa, kierujący pojazdem również (dodatkowo) może zostać ukarany mandatem w wysokości 100 zł za kierowanie pojazdem przewożącym pasażerów niekorzystających z pasów [/ramka]

[ramka]

[b]Przepisy drogowe można naruszyć wszędzie – konsekwencje są podobne[/b]

[b]Wykroczenie na osiedlu...[/b]

4 września zmieniły się przepisy regulujące zasady karania zmotoryzowanych na osiedlowych drogach prywatnych czy sklepowych parkingach.

Nawet na osiedlowych uliczkach grozi teraz mandat i punkty karne. Jeśli np. zmotoryzowany zaparkuje swoje auto na miejscu dla niepełnosprawnych, nie mając do tego uprawnień, to z jego kieszeni ubędzie 500 zł, a w dodatku samochód będzie odholowany na policyjny parking.

Jeśli kierowca zaparkuje auto tak, że będzie utrudniał innym wjazd czy wyjazd, to grozi mu 100 zł mandatu. Już niebawem na drogach wewnętrznych, np. osiedlowych czy parkingach osiedlowych, będzie można ustanowić tzw. strefę ruchu. Tam właśnie będą obowiązywały takie same przepisy jak na drogach publicznych. Tak więc trzeba będzie zapiąć pasy, jechać z włączonymi światłami mijania i zrezygnować z rozmów przez telefon komórkowy, jeśli nie mamy zestawu głośnomówiącego, nie wspominając o dostosowaniu prędkości.

Surowe przepisy nie są jednak jeszcze do końca respektowane. Szkopuł w tym, że utworzenie strefy ruchu, na której terenie karani będą kierowcy, wymaga wprowadzenia nowego znaku drogowego (właściwie dwóch – „strefa ruchu” i „koniec strefy ruchu”). Projekt rozporządzenia z nowymi znakami jest już gotowy.

[b]... i w dalekiej podróży[/b]

Nie zgadzasz się z przyjęciem mandatu, kwestionujesz jakość zdjęcia, fakt prowadzenia samochodu w danym dniu czy wskazanie urządzenia – masz do tego pełne prawo.

Każda taka decyzja oznacza jednak konieczność złożenia wyjaśnień i przedstawienia własnej wersji wydarzeń. Czasem można to zrobić pisemnie, ale bardzo często straż miejska wzywa do złożenia wyjaśnień osobiście. Kłopot powstaje, kiedy komenda straży, która cię wzywa, leży np. kilkaset kilometrów od miejsca, w którym mieszkasz. Jak z tego wybrnąć? Brać urlop i jechać?

Otóż zamiast wybierać się z wyjaśnieniami w daleką podróż, można skorzystać z dobrodziejstwa [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=18415F4F35F00EC219453EF422B3E8E4?id=75516]ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych[/link], która mówi o tzw. pomocy prawnej właśnie w takich wypadkach. Ustawa wyraźnie stanowi, że komendant straży, jeśli istnieje potrzeba wykonania czynności wyjaśniającej w sprawach o wykroczenia poza obszarem jego działania, ma prawo występować o udzielenie niezbędnej pomocy w tym zakresie do komendanta straży właściwej dla miejsca wykonania czynności.

Tam, gdzie straż nie działa, komendant (właściwy dla miasta, w którym mieszka kierowca złapany na popełnieniu wykroczenia), może poprosić o pomoc miejscową policję.[/ramka]

[b]Czytaj więcej o mandatach w [link=http://www.rp.pl/temat/375203_Mandaty.html]poradniku prawnym[/link][/b]