Ceramiczne oblicza Pabla Picassa. Wystawa w Muzeum Narodowym

Wystawa Picassa w Muzeum Narodowym w Warszawie prezentuje 127 jego prac, przede wszystkim grafikę, ilustracje i ceramikę.

Publikacja: 18.10.2023 03:00

Pablo Picasso, „Palacz” , akwatinta barwna, papier 1964

Pablo Picasso, „Palacz” , akwatinta barwna, papier 1964

Foto: MNW/Mat. Pras.

Pokaz upamiętniający 50. rocznicę śmierci artysty powstał we współpracy z Museo Casa Natal Picasso – Muzeum Domem Narodzin Picassa w Maladze. Udostępniło ono 75 prac. Inne pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego.

Ogrom jego dorobku oszałamia: 35 tys. obrazów, 100 tys. grafik, 35 tys. ilustracji. Prace, które oglądamy w Warszawie, to zatem niewielka ich część, ale znakomicie oddaje bogactwo różnorodności poszukiwań, eksperymentów, innowacyjność i nieustanne zmiany w twórczości Picassa.

Jeden z głównych wątków wystawy przypomina, że Picasso gościł w Polsce w 1948 roku na Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu. Odwiedził wtedy również Warszawę i Kraków, a Muzeum Narodowemu w Warszawie podarował 20 ceramicznych talerzy, które tworzył własnoręcznie w Vallauris we Francji. To prawdziwe unikaty – naczynia wykonane tylko w jednym egzemplarzu. Późniejsze obiekty tego typu robił w dużych seriach z udziałem pomocników.

W Krakowie kupił trzy zakopiańskie kożuszki. Tak bardzo mu się spodobały, że w serii litografii „Kobieta w fotelu” sportretował w tym kożuszku Françoise Gilot, swą ówczesną towarzyszkę życia. Ludowe ornamenty na nim potraktował jako inspirację do przetwarzania we własne dekoracyjne motywy.

Czytaj więcej

Sezon wielkich osobowości w europejskich galeriach. Na początek Abramović

W 1949 r. przekazał też Muzeum Narodowemu 33 grafiki. Niewiele brakowało, żebyśmy dostali w darze i jego obrazy. Niestety, ówczesny dyrektor muzeum nie dotarł do Paryża, bo nie dostał paszportu, a potem Picasso zapomniał o obietnicy.

Wystawę bardzo wzbogacają zestawy grafik i ceramiki przywiezionych z Malagi, prezentowanych w sekcjach „Odnalezione piękno”, „Dziedzictwo mitów” i „Ceramiczne oblicza”. Ten wybór przypomina, że nowatorstwo Picasso łączył z dialogiem z tradycją, w którym szczególne miejsce zajmowały odwołania do antyku, renesansu i kultury śródziemnomorskiej. Od młodzieńczych aktów widoczna jest jego fascynacja ludzkim ciałem, nawet jeśli z czasem przeszedł do geometryzowanej jego deformacji.

Obficie czerpał z mitologii, zapełniając swe prace Minotaurami (z którym się identyfikował), faunami i centaurami. Z pasją przedstawiał sceny corridy, na których często bywał. Te wątki ożywają także w ceramice, nieraz przypominającej twarze-maski.

Nie stronił też od dialogu z artystami, o czym świadczy choćby jego graficzna reinterpretacja „Śniadania na trawie” Maneta. A przy całym nowatorstwie sztuki Picassa w kręgu jego ulubionych tematów graficznych dominują motywy znane w sztuce od dawna: „Wenus i Amor”, kobiece portrety i akty, artysta i modelka. A jednocześnie podziw budzi jego witalizm i energia w poszukiwaniu współczesnej estetyki.

„Picasso” – wystawa czynna do 14 stycznia 2024.

Pokaz upamiętniający 50. rocznicę śmierci artysty powstał we współpracy z Museo Casa Natal Picasso – Muzeum Domem Narodzin Picassa w Maladze. Udostępniło ono 75 prac. Inne pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego.

Ogrom jego dorobku oszałamia: 35 tys. obrazów, 100 tys. grafik, 35 tys. ilustracji. Prace, które oglądamy w Warszawie, to zatem niewielka ich część, ale znakomicie oddaje bogactwo różnorodności poszukiwań, eksperymentów, innowacyjność i nieustanne zmiany w twórczości Picassa.

Pozostało 83% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Malarstwo
Rekordowy Fangor za 7,5 mln zł
Malarstwo
Święta Rodzina z warsztatu Rubensa na polskim rynku sztuki
Malarstwo
Kaplica Sykstyńska pod namiotem. Wystawa w Warszawie już otwarta
Malarstwo
Mark Rothko wewnętrznie rozdarty
Malarstwo
Frans Hals, który zachwycał Vincenta van Gogha
Materiał Promocyjny
Sztuczna inteligencja zmienia łańcuchy dostaw w okresach wysokiego popytu