Wychodząc z założenia, że tworczość jednego z największych artystów w historii kina, została na tyle zglębiona i przeanlizowana, Sjöberg uznal, że warto już tylko poswiecić uwage prywatnemu życiu reżysera. Wskazuje na to wyraźnie poddtytuł biografii " opowiadanie o milości, seksie i o zdradzie" ( "en berättelse om kärlek, sex och svek").
Sjöberg osadził swoją biografię na cytatach z pamietników matki Bergmana Karin i korespondencji z rodziną. Intencją autora była także chęć dotarcia do archiwum administrowanego przez Fundację Ingmar Bergman. Z niezrozumialych przyczyn jednak dostępu do niego mu odmówiono.
Tak więc biografia opisuje relacje reżysera-demona z całą plejadą kobiet: Marianne von Schantz, ze szpiegiem Karin Lannby, choreografkami Else Fischer i Ellen Strömholm, Ellen Lundstrom, dziennikarką Gun Grut, aktorkami Hariett Andersson, Bibi Andersson, i Liv Ullmann, pianistką o estońskich korzeniach Käbi Larete i wreszcie z Ingrid von Rosen. Związku, który dotrwał do końca dni aktorki. Przez ponad 30 lat reżyser-demon angazował się i wplątywał w ciągle afery z kobietami. Jego kochankami byly jedne z największych celebrytek sceny tamtych czasów.
„To dziwne, że Ingmar może kreować takie piękno, i jednoczesnie być tak bezwzględny" – oceniała Karin Bergman swojego syna, po obejrzeniu jednej z jego sztuk.
"Bergman kolekcjonuje ślicznotki i przepiękne aktorki, gdy zachodzą zaś w ciążę, zostawia je, by potem powtórzyć całą procedurę" - komentował dziennik "Svenska Dagbladet" biografię w recenzji "Narodowy klejnot w sypialni".
