Hipnoza prosto z ulicy

Ale i tak do Hard Rock Cafe we wtorkowy wieczór trudno się było wcisnąć. Zachętą dla publiczności był z pewnością nie tylko fakt, że przyjechali do Polski po raz pierwszy. Wystarczy wpisać w Youtube.com ich nazwę, by obejrzeć występy na ulicach i scenach całego świata. Bo zafascynowani słuchacze chcą się dzielić tym odkryciem z innymi. Czy może być lepsza promocja?

Co fascynuje w ich muzyce i występach? Przede wszystkim zgranie instrumentów, co nie jest wcale takie proste. Tuby pełnią funkcje rytmiczne, a trąbki i puzony solistyczne. Ale kiedy grają unisono, można sobie wyobrazić, że tak brzmiały biblijne trąby jerychońskie. Porażają potęgą. Hipnotyzują rytmem. Szczęśliwie ściany Hard Rock Cafe i Złotych Tarasów nie zawaliły się, choć pewnie pękały w szwach pod naporem tłumu słuchaczy w różnym wieku.

Dodatkową atrakcją tego wieczoru były popisy rapowania. Może nie najwyższego lotu, ale ułatwiły nawiązanie bliskiego kontaktu z publicznością, szczególnie tą młodszą. Muzycy cały czas tańczyli lub kołysali się ze swoimi instrumentami, co w przypadku Rocco trzymającego na plecach ogromną tubę barytonową było nie lada wyczynem.

[srodtytul]Melodia bez końca[/srodtytul]

Hypnotic Brass Ensemble ma już w swoim repertuarze przeboje, jak choćby „Sankofa” czy „War”. Jednak nie tylko one wzbudzały entuzjazm publiczności. Jedyne, co można muzykom zarzucić, to niewielkie zróżnicowanie tematów i pomysłów na aranżacje, które jakby wyczerpały się po godzinie koncertu. Ale w tej muzycznej konwencji, kiedy każdy instrument może powtórzyć melodię, można grać bez końca. Przecież w czasie ulicznych występów muszą występować dużo dłużej.

Warszawska publiczność nie chciała ich wypuścić i domagała się bisów. Za to wszyscy wychodzili po koncercie z uśmiechem. Iluż wykonawców pozazdrościłoby „hipnotyzującym trębaczom”, gdyby widzieli te zadowolone miny fanów.