„Hair” – bunt i miłość wciąż aktualne

Czy opo­wieść o gru­pie hip­pi­sów, mło­dzień­czym bun­cie, sprze­ci­wie wo­bec woj­ny w Wiet­na­mie i po­li­ty­ków, wol­no­ści i mi­ło­ści nie stra­ci­ła dziś na ak­tu­al­no­ści?

– Ab­so­lut­nie nie, wy­star­czy otwo­rzyć ga­ze­ty i prze­czy­tać choć­by o ma­ni­fe­sta­cjach prze­ciw­ni­ków ACTA. Bunt mło­dych lu­dzi prze­ciw­ko sys­te­mo­wi na­dal jest ak­tu­al­ny i waż­ny. Wte­dy sym­bo­lem zła by­ła mię­dzy in­ny­mi woj­na w Wiet­na­mie, dziś są to wiel­kie kor­po­ra­cje czy in­sty­tu­cje po­li­tycz­ne – mó­wi re­ży­ser spek­ta­klu przy­go­to­wa­ne­go we wro­cław­skim te­atrze Ca­pi­tol Kon­rad Imie­la. – A to, że za po­mo­cą mi­ło­ści mu­si­my wal­czyć z nie­na­wi­ścią i złem, jest prze­sła­niem uni­wer­sal­nym. Trze­ba przy­po­mi­nać też, że nie wol­no nam re­zy­gno­wać z na­szych ma­rzeń i ide­ałów.

Re­ży­ser na si­łę nie uwspół­cze­śniał spek­ta­klu, bo słusz­nie twier­dzi, że je­go mu­zycz­na for­ma jest nie­ro­ze­rwal­nie zwią­za­na z cza­sem po­wsta­nia.

– Po­za tym świat dzie­ci kwia­tów wciąż jest atrak­cyj­ny wi­zu­al­nie i mu­zycz­nie, więc nie ma sen­su uno­wo­cze­śniać go na si­łę – do­da­je Imie­la.

Wro­cław­ski „Ha­ir" zbie­rał zna­ko­mi­te re­cen­zje, pod­kre­śla­no osza­ła­mia­ją­cą spraw­ność wy­ko­naw­ców, świe­żość i ener­gię bi­ją­cą ze sce­ny. W li­sto­pa­dzie 2010 r. w Sa­li Kon­gre­so­wej był na przed­sta­wie­niu kom­plet, a wy­ko­naw­cy kil­ka ra­zy bi­so­wa­li.