Frankowicz może nabyć mieszkanie pod wynajem. TSUE zdecydował

TSUE udzielił w czwartkowym wyroku pozytywnej odpowiedzi. Przypomniał, że definicja konsumenta, tj. osoby zawierającej umowę w celach niezwiązanych z własną działalnością gospodarczą lub zawodową, powinna być interpretowana szeroko ze względu na wymóg zapewnienia pełnej skuteczności przepisów dyrektywy 93/13. Ustalenie czy chodzi w danej sprawie o konsumenta, jest zadaniem sądu krajowego. 

Gdy frankowicz nabył mieszkanie, które nie służyło celom gospodarczym

W tej sprawie TSUE doszedł do wniosku, że nabycie mieszkania, jak się wydaje, nie miało celu gospodarczego, a służyło konsolidacji prywatnego majątku kredytobiorców. Chodziło o nabycie jednego lokalu przez osoby nieprowadzące działalności w dziedzinie zarządzania nieruchomościami, a dochód z najmu miał służyć przede wszystkim spłacie rat kredytu. Nie oddali oni także w najem innych nieruchomości.

– Ten wyrok TSUE przypomina, że pojęcie konsumenta na gruncie dyrektywy 93/13/WE jest rozumiane szeroko i obejmuje całą sferę prywatnego życia, a nie tylko zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych czy konsumpcję. Czynności związane z oszczędzaniem i pomnażaniem majątku prywatnego również mieszczą się w obrocie konsumenckim. W innym wypadku np. posiadacz lokaty bankowej byłby pozbawiony ochrony konsumenckiej. Ten wyrok jest tym ważniejszy dla frankowiczów, że przyznaje status konsumenta kredytobiorcom, którzy nabyli nieruchomość z zamiarem wynajmu za pieniądze z kredytu frankowego – komentuje dr Mariusz Korpalski, radca prawny. 

Sygnatura: C-347/23