Między pragmatyzmem a cynizmem

Wielu komentatorów kibicowało do tej pory Grzegorzowi Napieralskiemu w czysto sportowy sposób. Jako komuś, kto zaczął od zera, wytrwale dążył do swojego celu i imponował wolą walki.

Publikacja: 21.06.2010 22:54

Napieralski zwyciężył – wywalczył pozycję we własnym środowisku i wszedł do politycznej pierwszej ligi. Teraz zabiegać o jego względy, a nawet mu się podlizywać, będą i Platforma, i PiS.

Sukces jest tym większy, że – według dotychczasowych danych – w poważny sposób udało mu się odświeżyć elektorat SLD. Zdobył 20 proc. głosów w najmłodszej grupie wyborców (18–24 lata).

W ten sposób odszedł stary Napieralski – sympatyczny, waleczny średniak z drugiej ligi. Narodził się polityk, którego należy rozliczać z poglądów, bo on i jego ugrupowanie znów zaczną wpływać na rzeczywistość. Choć na razie tylko dzięki współpracy z Platformą lub z PiS.

Czas na pytania. Napieralski postulował całkowitą likwidację IPN. Liberalizację prawa aborcyjnego i pełną dostępność in vitro. Ma prawo do takich poglądów, ale jeśli chce, aby jego formacja dalej rosła, będzie musiał wziąć pod uwagę zdanie większości wyborców w tych drażliwych kwestiach. Tylko polityków partii niszowych stać na luksus nieuwzględniania opinii społecznych.

Tymczasem większość Polaków jest zadowolona z funkcjonowania IPN. Większość nie chce pełnej swobody aborcji i in vitro. Czy Napieralski rozpocznie walkę z tymi powszechnymi przekonaniami? Czy pójdzie drogą Jose Luisa Zapatero i zechce dokonać socjotechnicznej rewolucji w umysłach Polaków? Nawet jeśli byłoby to możliwe, to oznaczałoby wywołanie bardzo ostrego konfliktu światopoglądowego.

Szczęśliwie od dłuższego czasu lider SLD nie odwołuje się do hiszpańskich wzorców. W kampanii milczał choćby w kwestii rozdziału Kościoła od państwa. Doradzają mu dwaj byli premierzy – Leszek Miller i Józef Oleksy. Cokolwiek by o nich powiedzieć, to nie można im odmówić pragmatyzmu.

Przyszłość Napieralskiego zależy więc od znalezienia właściwej drogi między doktrynerstwem a ideowością, między pragmatyzmem a cynizmem.

[ramka]Skomentuj [link=http://blog.rp.pl/blog/2010/06/21/piotr-gursztyn-miedzy-pragmatyzmem-a-cynizmem/]na blogu[/link][/ramka]

Napieralski zwyciężył – wywalczył pozycję we własnym środowisku i wszedł do politycznej pierwszej ligi. Teraz zabiegać o jego względy, a nawet mu się podlizywać, będą i Platforma, i PiS.

Sukces jest tym większy, że – według dotychczasowych danych – w poważny sposób udało mu się odświeżyć elektorat SLD. Zdobył 20 proc. głosów w najmłodszej grupie wyborców (18–24 lata).

Pozostało jeszcze 80% artykułu
Komentarze
Estera Flieger: Po spotkaniu Karola Nawrockiego z Donaldem Trumpem politycy KO nie wytrzymali ciśnienia
Komentarze
Artur Bartkiewicz: Donald Tusk w orędziu mówi językiem PiS. Ale oferuje coś jeszcze
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Nie wykręcajcie nam rąk patriotyzmem, czyli wojna pod flagą biało-czerwoną
Komentarze
Jacek Nizinkiewicz: Grzegorz Braun testuje siłę państwa. Czy może więcej i pozostanie bezkarny?
Materiał Promocyjny
Tech trendy to zmiana rynku pracy
Komentarze
Kazimierz Groblewski: Ktoś powinien mocniej zareagować na antysemityzm Grzegorza Brauna
Materiał Partnera
Polska ma ogromny potencjał jeśli chodzi o samochody elektryczne