Wydatki związane z emisją akcji – czy są kosztem

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 sierpnia 2011 (ILPB3/423-86/08/11-S-2/EK).

Wyjaśniła ona, że spółka nie ma natomiast prawa uwzględnić wydatków bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału, np. na przygotowanie projektu emisyjnego i publikację ogłoszeń.

Spółka zamierzała pozyskać środki na dalszy rozwój poprzez emisję nowych akcji na giełdzie.

Przygotowując się do tej operacji, ponosiła różne wydatki z tego tytułu m.in. na: przygotowanie prospektu emisyjnego; doradztwo prawne i finansowe; druk, publikację i dystrybucję prospektu emisyjnego; obsługę prawną (w tym opłaty notarialne, sądowe, skarbowe); obowiązkowe ogłoszenia; tłumaczenia dokumentacji na potrzeby oferty publicznej; promocję oferty publicznej.

Spółka wystąpiła do izby skarbowej o potwierdzenie, że wydatki te może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Izba uznała stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Spółka zaskarżyła interpretację do WSA w Poznaniu.

Ten przyznał mu rację, ale NSA uchylił to orzeczenie. W kolejnym wyroku wydanym 9 marca 2011 (I SA/Po 878/10) WSA w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację. Sąd uwzględnił w nim uchwałę NSA z 24 stycznia 2011 (II FPS 6/10), w której stwierdzono, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztem uzyskania przychodów.

Zadaniem organów podatkowych jest natomiast określenie, które z wymienionych przez spółkę wydatków są bezpośrednio powiązane z przychodem i warunkują jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału, tylko one nie są bowiem kosztem podatkowym.

Izba wydała nową interpretację. Uwzględniając stanowisko sądu, wskazała, że w rozliczeniach CIT spółka może uwzględnić ogólne koszty działalności (m.in. na doradztwo, promocję oferty). Nie ma natomiast prawa zaliczyć do kosztów wydatków bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału (np. na przygotowanie projektu, koszty druku, kwoty zapłacone za wymagane ogłoszenia i niezbędne tłumaczenia).

Komentuje:

Witold Adamowicz, menedżer w Dziale PrawnopodatkowymPwC

Odkąd została opublikowana uchwała siedmiu sędziów NSA (II FPS 6/10), praktyka dotycząca możliwości zaliczania określonych wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego jest dość jednolita. Zarówno sądy, jak i organy skarbowe wydają wyroki i interpretacje zgodne z jej postanowieniami.

Oznacza to, że zdaniem sądów i władz skarbowych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu wydatki bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i niezbędne, aby mogło dojść do takiego podwyższenia. Przykładami takich wydatków są opłaty notarialne i sądowe, koszty ogłoszeń wymaganych zgodnie z przepisami prawa, podatek od czynności cywilnoprawnych itp.

W wypadku emisji akcji na giełdzie katalog ten będzie rozszerzony o koszty związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego. Pozostałe wydatki, bez których możliwe byłoby podwyższenie kapitału zakładowego, takie jak koszty doradców czy koszty promocji oferty publicznej, są kosztem podatkowym.

Moim zdaniem taki podział jest niewłaściwy i utrudnia podatnikom prowadzenie działalności gospodarczej. Uważam, podobnie jak większość przedstawicieli doktryny, że wszystkie wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego powinny być uznawane za koszty uzyskania przychodu, bo wyposażenie spółki w kapitał przez udziałowca zwiększa jej możliwość wytwarzania przychodów w przyszłości.

W praktyce, w przypadku podwyższenia kapitału, koszty, których poniesienie jest konieczne (tzn. podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty notariusza czy też koszty obowiązkowych ogłoszeń), czyli te, które nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu, najczęściej nie są bardzo wysokie. Niestety w przypadku emisji akcji na giełdzie pula takich kosztów istotnie się zwiększa (przygotowanie prospektu emisyjnego to znaczny wydatek).

Ponadto powoduje to nieuzasadnione zróżnicowanie opodatkowania sposobu wejścia na giełdę. Podmioty emitujące nowe akcje nie będą mogły wydatków związanych z prospektem emisyjnym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.