Tak uznała Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 23 grudnia 2011 r. (ILPP1/443-1288/09/11-S/AW).
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży wyrobów budowlanych.
Charakter prowadzonej działalności powoduje, że w przypadku niektórych transakcji konieczne jest korygowanie wielkości sprzedaży. Jednocześnie zdarzają się sytuacje, gdy pomimo starań, tj. monitów telefonicznych, e-mailowych, faksowych spółka nie otrzymuje potwierdzenia, że wystawiona przez nią faktura korygująca została odebrana przez kontrahenta. Dotychczas spółka nie pomniejszała wykazanego obrotu i wynikającego z niego podatku należnego o kwoty wykazane na fakturach korygujących, w stosunku do których nie posiadała potwierdzenia ich odbioru przez nabywcę.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wniosła o potwierdzenie, że samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. Swoje stanowisko uzasadniła tym, że art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, narzucający obowiązek posiadania takiego potwierdzenia w celu obniżenia podatku należnego, jest sprzeczny z dyrektywą 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („dyrektywa”) oraz orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („ETS”).
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie zgodził się z zaprezentowanym przez spółkę stanowiskiem. Argumentował, że wprowadzona przez ustawodawcę konieczność posiadania w takich przypadkach potwierdzeń odbioru faktur korygujących prowadzi do zapewnienia prawidłowości rozliczeń VAT, a treść art. 29 ust. 4a ustawy o VAT nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej.
