Gdy minie termin, fiskus straci prawo do wydania interpretacji

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja narusza przepisy procesowe w stopniu nakazującym jej uchylenie. Podejmując rozstrzygnięcie, WSA oparł się jednak na podstawach innych niż wskazane przez skarżącą spółkę. Z przepisów ordynacji podatkowej wynika, że interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Zdaniem sądu termin ten można uznać za zachowany, tylko gdy przed jego upływem interpretacja zostanie skutecznie doręczona wnioskodawcy.

[wyimek]Jeżeli organ podatkowy nie doręczy wnioskodawcy interpretacji przed upływem terminu, traci kompetencje do jej wydania[/wyimek]

Zgodnie z art. 14o § 1 ordynacji podatkowej w razie niewydania interpretacji indywidualnej w terminie zakreślonym w art. 14d uznaje się, że w dniu następującym po tym, w którym upłynął termin do jej wydania, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie. Oznacza to, że jeżeli organ wydający interpretację nie doręczył skutecznie tej interpretacji wnioskodawcy przed upływem terminu określonego w art. 14d, traci on kompetencje do jej wydania. Przepis ten wskazuje, że w obrocie prawnym pojawiła się interpretacja uznająca stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w pełnym zakresie.

Z art. 14o § 1 ordynacji podatkowej wynika, że prawnym skutkiem uchybienia terminu jest przyjęcie, że została wydana, tzw. interpretacja milcząca (a więc stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie).

Jedyną możliwość korekty takiej interpretacji przewiduje art. 14e § 1 ordynacji podatkowej. Pozwala on ministrowi finansów z urzędu zmienić interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.