To najbardziej zaboli Kreml w 12. pakiecie unijnych sankcji

Do rozporządzenia UE 833/2014 w sprawie sankcji wprowadzono nowy artykuł, który określa sankcje sektorowe wobec Rosji. Rada UE zobowiązała eksporterów towarów unijnych do umieszczania w umowach na dostawę tzw. produktów wrażliwych do krajów trzecich, innych niż „kraje partnerskie”, warunku zakazującego reeksportu do Rosji lub do innego kraju w celu wykorzystania w Rosji.

Zegar tyka, umowy do poprawy

Taka klauzula musi zostać wprowadzona do nowych kontraktów eksportowych do 20 marca 2024 roku. Jeżeli umowa zostanie zawarta przed 19 grudnia 2023 r., wówczas należy do niej dodać klauzulę zakazującą reeksportu do 20 grudnia 2024 r. lub wcześniej, jeżeli umowa wygaśnie przed tą datą i zostanie przedłużona.

Czytaj więcej

Biznes

Syn Miedwiediewa i siostrzenica Putina na czarnej liście Unii

Przyjęty w poniedziałek w Brukseli 12. pakiet antyrosyjskich sankcji zawiera nie tylko nowe ogran...

Klauzula nie jest wymagana, jeśli umowa dotyczy eksportu do „krajów partnerskich”. Należą do nich USA, Wielka Brytania, Japonia, Korea Południowa, Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Norwegia, Islandia, Szwajcaria.

Towary objęte nowym warunkiem to m.in:

- towary podwójnego zastosowania" i „zaawansowane technologicznie towary stosowane w rosyjskich systemach uzbrojenia”, które są wykorzystywane na obszarach bojowych na Ukrainie (m.in. chipy, kondensatory tantalowe, wideodomofony, diody, tranzystory, łożyska kulkowe, niektóre części statków powietrznych, helikopterów i dronów)

- niektóre produkty lotnicze (na przykład opony samolotowe, reflektory antenowe, okładziny hamulcowe)

- paliwo lotnicze

- broń strzelecka wojskowa.

Kolej na towary „cywilne"

– Logika stopniowego zwiększania sankcji nie pozwala wykluczyć, że na pewnym etapie ten mechanizm obejmie też towary cywilnego przeznaczenia – ocenił Jurij Szumiłow, z brukselskiej kancelarii prawnej Acquis, specjalista ds. sankcji, dla gazety „RBK”.

Zgodnie ze zmianami eksporterzy muszą zapewnić w porozumieniach ze swoimi kontrahentami z krajów trzecich wystarczające środki zaradcze w przypadku naruszenia klauzuli reeksportu. Jeśli eksporter dowie się o takim naruszeniu, ma obowiązek poinformować o tym właściwe władze kraju europejskiego, w którym jest zarejestrowany lub ma swoją siedzibę. Kontrole w firmach unijnych mają sprawdzać zapisy umów.