Sąd, podzielając stanowisko KRRiT w tej sprawie, uznał, iż opłata za ww. rozszerzenie koncesji jest należna w pełnej wysokości i nie podlega zmniejszeniu z uwagi na faktyczny okres wykonywania koncesji. Ponadto Sąd zwrócił uwagę, iż zarówno art. 40 ust. 6 ustawy o radiofonii i telewizji, jak i wydane na podstawie tego przepisu rozporządzenie KRRiT z 4 grudnia 2012 r., nie zawiera podstaw do obniżenia wysokości przedmiotowej opłaty w sytuacji rozszerzenia koncesji na rozpowszechnianie programu drogą satelitarną o prawo do rozpowszechniania naziemnego, z uwagi na okres pozostały do wygaśnięcia rozszerzanej koncesji.
Sąd przywołując wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19 lipca 2011 r. podkreślił także, iż opłata za udzielenie koncesji ma charakter wzajemny i jest związana z przyznaniem uprawnienia podmiotowego, jakim jest koncesja. W związku z powyższym wysokość opłaty za udzielenie koncesji nie jest wprost związana z okresem jej obowiązywania.
Sąd nie uwzględnił także wniosku fundacji Lux Veritatis o skierowanie pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności art. 40 ust. 1 i 2 ustawy o radiofonii i telewizji z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz § 9 rozporządzenia KRRiT z 4 grudnia 2012r. z art. 40 ust. 6 ustawy o rtv.
