Oficjalnie urodził się 31 listopada 1931 roku w Mińsku Mazowieckim (tyle że ten miesiąc ma 30 dni). W 1951 roku przyjechał do Warszawy, gdzie uczęszczał na Uniwersyteckie Studium Przygotowawcze. Później uczył się w Wojewódzkim Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu i pracował w Zarządzie Stołecznym ZMP. Jako reprezentant proletariatu miał być idealnym materiałem na socjalistycznego twórcę – zaczął pisać nieco wcześniej, pracując jako palacz na kutrach rybackich. Zamiast opiewać socjalizm, wybrał jednak kamieniarstwo na Powązkach. Ale nie przestał tworzyć. W 1967 roku wyszły jego opowiadania pt. „Monidło" i w 1974 r. „Przepychanka", a dziewięć lat później ukazały się „Łzy sołtysa", których bohaterami uczynił bliskich mu prostych ludzi. Ceniono go za autentyzm, barwność opisu i doskonale nakreślone charaktery.
Dla filmu odkrył go Marek Piwowski, obsadzając w 1970 r. w „Rejsie" (Himilsbach zrewanżował mu się, namawiając na studia w łódzkiej Filmówce). Od tego momentu stworzył ponad 60 epizodów, grał u najważniejszych ówczesnych reżyserów, takich jak Morgenstern i Bareja. W duecie ze Zdzisławem Maklakiewiczem – źródle anegdot, plotek i legend miejskich – wykreował niezapomniane postaci („Wniebowzięci", „Jak to się robi", „Siedem czerwonych róż").
W przeglądzie przygotowanym przez Iluzjon obok fabuł i adaptacji opowiadań Himilsbacha („Monidło", „Party przy świecach") zostaną pokazane szkice prezentujące sceny z życia najsłynniejszego ekranowego naturszczyka: „Bez pieniędzy, czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha" z 1984 r. (piątek, 11.11) oraz „Prawdy, bujdy, czarne dziury" (środa, 30.11) z 2002 r.
„Jan Himilsbach – książę polskich amatorów", kino Iluzjon, Biblioteka Narodowa, al. Niepodległości 213, bilety: 11 zł, informacje: tel. 22 646 12 60, piątek (11.11) – środa (30.11)
