Greta Thunberg miała 15 lat, gdy usłyszał o niej świat. Ten moment został zarejestrowany dokładnie: 20 sierpnia 2018 roku usiadła samotnie pod gmachem Parlamentu w Sztokholmie trzymając w ręce kartonowy transparent: „Szkolny strajk klimatyczny”. Od pierwszych chwil towarzyszył jej z kamerą Nathan Grossman, reżyser dokumentu, choć nie wiadomo było wcale jak potoczą się wypadki i że nakręci o niej film. Ale popularność akcji Grety rosła błyskawicznie: do stycznia 2019 roku w piątkowych strajkach wzięło udział ponad 17 tys. uczniów w 24 krajach. Jej pierwsze spektakularne publiczne wystąpienie miało miejsce w czasie szczytu klimatycznego COP24 w Katowicach w grudniu 2018 roku: „Twierdzicie, że kochacie swoje dzieci ponad wszystko, a jednak kradniecie ich przyszłość” – mówiła do zgromadzonych Greta Thunberg. I dziwiła się, że w czasie tego spotkania na szczycie serwuje się mięso i nabiał, bo ona – oszczędzając środowisko – je makaron i fasolę.
Wysłuchano jej uprzejmie, uśmiechano się, oklaskiwano, wiele razy proszono o wspólne selfie. Ta sytuacja powtarzała się później wielokrotnie, co zarejestrował reżyser w czasie rocznej obserwacji trasy podróży Grety. A zapraszana była i do Parlamentu Europejskiego w Brukseli, i do Pałacu Elizejskiego, i do Parlamentu Wielkiej Brytanii, i na Szczyt Klimatyczny ONZ w NY. Nawet papież Franciszek spotkał się z Gretą.
Czytaj więcej
Młoda aktywistka ekologiczna Greta Thunberg została uhonorowana swoim własnym pomnikiem, który stanął przed uniwersytetem w Winchester.
Małomówna, niewysoka, z dziewczęcą buzią i dwoma warkoczykami Szwedka, ubrana zazwyczaj w kraciastą koszulę – sprawia wrażenie dziecka. To ośmiela dorosłych do traktowania jej wystąpień z pobłażliwością. A jej samej jak maskotki.
Dokument pokazuje życie rodzinne i publiczne szwedzkiej nastolatki, ale najciekawsze jest w nim jej konfrontowanie się z wpływowymi postaciami naszego świata.
- Wiedzą, co należy powiedzieć. Wiedzą, co się sprzedaje – zauważa w końcu Greta.
Dodaje też, że większość polityków, z którymi rozmawia - odmawia jakichkolwiek obietnic.
Fakt, że poziom emisji CO 2 nadal wzrasta - zdaje się ich nie dotyczyć. Wolą patrzeć na zyski.
Nie wierzą w wielokrotnie powtarzane przez Gretę stwierdzenie: „Świat się budzi. Nadchodzą zmiany – czy tego chcecie czy nie”. Choćby Jean-Claude Juncker, Przewodniczący Komisji Europejskiej, do jej nawoływań o zaprzestanie dewastowania środowiska odniósł się proponując standaryzację spłuczek w Europie, bo „pozwoliłaby na zaoszczędzenie wymiernej ilości energii”. Nie krył lekceważenia dla Grety także Donald Trump.
Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc
- Nikt nie wyjaśnił Grecie, że współczesny świat jest złożony, zróżnicowany i szybko się rozwija – pobłażliwie kpił Putin.
W 2019 roku tygodnik „Time” wybrał Gretę Człowiekiem Roku, dostała też nominację do Pokojowej Nagrody Nobla. Czy na wyrost, czy nie – trudno oszacować. Ale, że zmian w sprawie, o którą walczy – nie przyniosło – to raczej pewne.
Ciekawy portret, jeszcze bardziej interesujący materiał do przemyśleń.
