Jego najbardziej znanym filmem była ekranizacja powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy” (1973). Zrealizował też „Śpiewy po rosie” oraz serial telewizyjny „Lato leśnych ludzi” osadzony, podobnie jak wiele jego dokumentów, w scenerii Puszczy Augustowskiej.
Władysław Ślesicki był też jednym z czołowych twórców polskiego dokumentu lat 50. i 60. Do jego najważniejszych filmów tego gatunku należą: „Gdzie diabeł mówi dobranoc” (1956, wspólnie z Kazimierzem Karabaszem), „Wśród ludzi” (1960), „Płyną tratwy” (1962), „Zanim opadną liście” (1964), „Rodzina człowiecza” (1966). Zrealizowane przez Ślesickiego dokumenty zdobywały nagrody na prestiżowych festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. w Krakowie, Wenecji, Lipsku, Cordobie. W 2007 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitny wkład w rozwój polskiej kinematografii.
