Poczet królowych i księżnych w kinie

Oto królowe i księżne, które przeszły do historii kina:

Maria I Stuart

W latach 1542-1567 królowa Szkocji. Liczyła, że uda się jej objąć tron Anglii po obaleniu Elżbiety I. Oskarżona o zdradę stanu została ścięta na rozkaz Elżbiety w 1587 roku.

Filmowcy mieli do szkockiej władczyni różny stosunek. W 1972 roku Brytyjczyk Charles Jarrott w „Marii, królowej Szkotów” pokazał ją jako postać tragiczną, ofiarę bezwzględnej i pragmatycznej polityki Elżbiety I (Glenda Jackson), która na dodatek zazdrościła rywalce potomka. Występująca w głównej roli Vanessa Redgrave zagrała Marię jako szlachetną, czułą, choć naiwną kobietę.

Dwa lata temu Shekhar Kapur zrealizował „Elizabeth: Złoty wiek”. W opowieści o panowaniu Elżbiety w jednym z wątków pojawia się Maria Stuart. Kapur ma dla niej mniej zrozumienia niż Jarrott. Maria grana przez Samanthę Morton, jest pokazana jako intrygantka, którą zgubiła zbytnia pewność siebie.

Joanna Grey

Kuzynka Henryka VIII miała szesnaście lat, gdy w 1553 roku została koronowana na władczynię Anglii. Jej panowanie trwało jednak tylko dziewięć dni. Straciła tron na rzecz Marii Tudor. Mogła ocalić głowę, gdyby - zgodnie z wolą nowej królowej - przeszła na katolicyzm. Została przy wierze protestanckiej. Ścięto ją w 1554 roku. Nazywana „królową dziewięciu dni”.

W 1986 roku Trevor Nunn nakręcił film o jej krótkim życiu zatytułowany „Lady Jane”. Główną rolę zagrała młodziutka wówczas Helena Bonham Carter.

Maria I Tudor

Panowała w Anglii w latach 1553-1558. Córka Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej była gorliwą katoliczką. Rozpoczęła rządy od krwawej rozprawy z protestantami, czym zasłużyła sobie na przydomek krwawej. Liczyła, że wyda na świat potomka, który obejmie po niej tron i w ten sposób pozbawi swoją przyrodnią siostrę Elżbietę I szans na panowanie. Umarła jednak bezdzietnie.

W 1998 roku Shekhar Kapur w filmie „Elizabeth” (1998), opowiadającym o młodości Elżbiety I, przedstawił Marię jako wzbudzające odrazę babsko, na które nie może nawet patrzeć jej mąż, książę Asturii Filip. Królowa - w wykonaniu aktorki Kathy Burke - pochłonięta jest tępieniem heretyków i stopniowo popada w szaleństwo z powodu braku potomka.

Elżbieta I Wielka

Królowa Anglii w latach 1559 - 1603. Stworzyła podstawy brytyjskiego imperium, a era jej rządów nazywana była Złotym Wiekiem.

W kinie pojawiła się aż 54 razy. Po raz pierwszy w 1912 roku zagrała ją Sarah Bernhardt. Najsłynniejsze role Elżbiety powstały jednak znacznie później. Dwukrotnie wcielała się w Elżbietę Betty Davis. Najpierw w „Prywatnym życiu Elżbiety i Essexa” (1939), później w „Królowej dziewicy” (1955).

W „Zakochanym Szekspirze” (1998) monarchinię zagrała Judi Dench, pokazując ją jako wielbicielkę teatru, mecenasa kultury i sztuki, a jednocześnie kobietę budzącą strach u poddanych. Znakomicie w roli Elżbiety odnalazła się Cate Blanchett, która dotychczas wcielała się w postać królowej dwa razy.

W „Elizabeth” (1998) rewelacyjnie zagrała przemianę Elżbiety z młodej kobiety, która gubi się w meandrach polityki, we władczynię imperium. W „Elizabeth: Złoty wiek” (2007) była już dojrzałą monarchinią, która jednak nadal nie czuje się pewnie w swojej roli. Australijska gwiazda wyśmienicie oddała każde wahanie bohaterki, wydobywając jej stłamszone emocje. Shekhar Kapur - reżyser obu części - podobno planuje trzecią.

W 2005 roku powstał dwuczęściowy film telewizyjny Toma Hoopera - „Elżbieta I”, którą zagrała wyśmienicie Helen Mirren.

Georgiana Cavendish

Żyła w latach 1757-1806. W 1774 roku poślubiła Williama Cavendisha, piątego księcia Devonshire. Brylowała na londyńskich arystokratycznych salonach. Umiała oczarować literatów, polityków i zwykłych obywateli. Jej stroje wzbudzały sensację w XVIII-wiecznym Londynie. Wyznaczała trendy obowiązujące w modzie. Angażowała się w politykę, wspierając stronnictwo Wigów.

Keira Knightley w „Księżnej” (2008) Saula Dibba wygląda równie zjawiskowo, jak lady Devonshire. Ale złożonej osobowości bohaterki oddać nie potrafi. Jest jedynie piękną lalką.

Królowa Wiktoria

Na tron wstąpiła jako osiemnastolatka w 1837 roku, gdy umierała w 1901 roku Anglia żegnała ją pogrążona w smutku po wielkiej władczyni, która wzmocniła brytyjskie imperium. Okres jej rządów nazwano „epoką wiktoriańską”, w której obowiązywała rygorystyczna moralność.

W 1997 roku John Madden postanowił pokazać, że w życiu surowej władczyni zdarzył się jednak skandal. Nakręcił „Jej wysokość pani Brown”, gdzie poznajemy losy jej zażyłej przyjaźni z grubiańskim koniuszym.

W 1861 roku królowa była pogrążona w żałobie po śmierci męża, księcia Alberta. Odizolowała się od poddanych i dworu na wyspie Wight. Do życia pomógł jej wrócić szkocki koniuszy John Brown, którego nieokrzesany sposób bycia zafascynował królową. Ich znajomość i izolacja Wiktorii zaczęła w końcu zagrażać wizerunkowi władczyni i stabilności imperium.

Wiktorię rewelacyjnie zagrała, niezawodna w rolach brytyjskich władczyń, Judi Dench. Partnerował jej Billy Connolly.

Elżbieta II Windsor

Panuje na brytyjskim tronie od 1953 roku. Po tragicznej śmierci księżnej Diany w 1997 roku, Anglicy oczekiwali, że królowa odda hołd zmarłej, przemawiając m.in. do narodu i każąc opuścić flagę na pałacu Buckingham do połowy masztu. Jednak władczyni, która od dziecka przyuczana była do powściągania emocji i zachowań zgodnych z dworską etykietą, nie wyobrażała sobie publicznego wyrażania uczuć. W 2005 roku Stephen Frears nakręcił „Królową”, znakomite studium konfliktu między tradycją (świat królowej) a nowoczesnością (media i opinia publiczna). Gra Helen Mirren, która wcieliła się w Elżbietę II była wydarzeniem roku.

Diana Spencer

W latach 1981-1996 była żoną księcia Karola, następcy brytyjskiego tronu. Działalność charytatywna zapewniła Dianie tytuł królowej ludzkich serc. Szczerość i bezpośredni styl bycia - sympatię mediów.

Problemy w małżeństwie z Karolem - nieustanne zainteresowanie prasy bulwarowej. Po tragicznej śmierci w 1997 roku w pamięci Brytyjczyków pozostała jako kobieta otwarta na świat, gotowa pomagać biednym i słabszym, która wywróciła do góry nogami konserwatywne życie na dworze Windsorów. Niestety, nie doczekała się jeszcze filmu kinowego. Za to była już bohaterką kilku filmów telewizyjnych. We wszystkich historia Diany była przedstawiana w konwencji wyciskającego łzy melodramatu.