William Nordhaus z Uniwersytetu Yale znany jest ze swoich badań nad zmianami klimatu. Opracował m.in. model (DICE) pozwalający na ocenę kosztów i korzyści rozmaitych metod ograniczenia emicji gazów cieplarnianych.

Paul Romer z Uniwersytetu Nowojorskiego do niedawna był głównym ekonomistą Banku Światowego. Jest jednym z pionierów tzw. endogenicznej teorii wzrostu gospodarczego, która sugeruje, że motorem rozwoju jest postęp technologiczny, na który wpływ ma m.in. polityka gospodarcza.

Nordhaus i Romer nie współpracowali ze sobą, ale Komitet Noblowski uznał, że ich badania się uzupełniają. Pozwalają bowiem na całościową ocenę źródeł i konsekwencji rozwoju gospodarczego.

„Opracowali metody, które odnoszą się do niektórych spośród najbardziej fundamentalnych i palących dziś kwestii: jak osiągnąć długoterminowy, zrównoważony rozwój globalnej gospodarki i dobrobytu ludzkości” – napisano w uzasadnieniu.

- Ludziom wydaje się, że ochrona środowiska jest tak kosztowna i tak trudna, że wolą ignorować ten problem, udawać, że on nie istnieje. Ludzie są jednak zdolni do nadzwyczajnych osiągnięć, jeśli odpowiednio się nastawią – powiedział Romer podczas rozmowy telefonicznej z uczestnikami konferencji prasowej w Szwedzkiej Akademii Nauk, podczas której ogłoszono tegorocznych laureatów tzw. „ekonomicznego Nobla”.

„Romer i Nordhaus zapracowali na Nobla dekadami badań (…), dzięki którym ekonomia może odpowiadać na współczesne wyzwania. Trudno o lepszy wybór!” – napisał na Twitterze Dariusz Standerski, doktorant w Katedrze Historii Gospodarczej na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW, członek zarządu Fundacji Kaleckiego.

Autopromocja
FIRMA.RP.PL

Sprawdzona, pogłębiona i kompleksowa wiedza dla MŚP

CZYTAJ WIĘCEJ