Imienna karta miejska bez numeru PESEL - WSA

W ocenie GIODO dla celów identyfikacji pasażera wystarczające są dane nadrukowane na karcie, tj. imię, nazwisko, wizerunek oraz numer karty.

Miasto natomiast stało na stanowisku, że imię i nazwisko nie są wystarczającymi danymi jednoznacznie identyfikującymi posiadacza karty. Identyfikacja posiadacza może być w wielu przypadkach niepełna lub obarczona niepewnością nawet w przypadku zastosowania wizerunku, który łatwo ulega zmianie w wyniku przyczyn naturalnych lub zabiegów danej osoby. Praktyka wskazuje ponadto – uzasadniało miasto - że w systemach informatycznych gromadzących dane osobowe, jedynym identyfikatorem osoby jest niewątpliwie numer PESEL. Przypadki ojca i syna, o tym samym imieniu i nazwisku, identycznym adresie, wskazują, iż numer PESEL staje się niezbędnym składnikiem systemu informacji o użytkowniku - wskazywało miasto.

I dalej, że również w kilkudziesięciu innych miastach w Polsce, funkcję nośnika elektronicznego imiennego biletu okresowego oraz elektronicznej portmonetki pełnią elektroniczne legitymacje studenckie, na których uwidoczniono wizerunek, imię i nazwisko studenta, pełny adres zamieszkania oraz numer PESEL. Analogiczną funkcję spełnia także karta kibica, na której uwidoczniono nadrukowany wizerunek, imię i nazwisko oraz numer PESEL.

Sąd rozstrzygnął jednak, że przepis art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych stanowi, że administrator danych przetwarzając dane powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności jest obowiązany zapewnić, aby dane te były merytorycznie poprawne i adekwatne w stosunku do celów, w jakich są przetwarzane.

Na wydawanych w mieście imiennych kartach miejskich kodowany jest automatycznie numeru PESEL jej użytkownika niezależnie od tego, czy osoba ta jest, czy też będzie w przyszłości w ogóle zainteresowana korzystaniem z innych usług miasta.

Zasadę adekwatności przyjmuje się za naczelną zasadę związaną z przetwarzaniem danych – stwierdził sąd (sygnatura akt: II SA/Wa 129/12), przyznając rację GIODO.