Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Problematyczna „osoba trzecia” i dług upadłego
Co w sytuacji, gdy zastawnika lub hipotekariusza, będącego zarazem wierzycielem upadłego, spłaci osoba trzecia?
W praktyce gospodarczej niekiedy powstaje pytanie, co w sytuacji, gdy zastawnika bądź hipotekariusza, będącego zarazem wierzycielem upadłego, spłaci osoba trzecia ponosząca odpowiedzialność cywilną wyłącznie z rzeczy, której jest właścicielem? Dzieje się tak np. dlatego, że na należących do osoby trzeciej składnikach majątku może zostać ustanowiony zastaw bądź hipoteka na zabezpieczenie cudzej wierzytelności.
Jeżeli w takiej sytuacji osoba trzecia spłaci dług upadłego, to znajdzie wówczas zastosowanie regulacja ogólna z art. 518 § 1 pkt 1 k.c. (tzw. subrogacja, podstawienie, cesja ustawowa, cessio legis). Zgodnie z tym przepisem osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty, jeżeli płaci cudzy dług, za który jest odpowiedzialna osobiście albo pewnymi przedmiotami majątkowymi. Podstawową przesłanką subrogacji jest spłata przez osobę trzecią cudzego dług, a nie długu własnego. Podstawienie opisane w art. 518 § 1 pkt 1 k.c., a innymi słowy „zamiana” osoby wierzyciela, następuje z mocy samego prawa. Działa na zasadzie automatyzmu prawnego.
