Historia Cullinana jest równie niezwykła jak sam diament. Władze lokalne odkupiły kamień od górników i podarowały je królowi brytyjskiemu Edwardowi VII w dowód wdzięczności za uznanie ich konstytucji.
Istnieje również wersja, w której Londyn zapłacił za diament 800 tysięcy funtów szterlingów, ale komu i gdzie trafić miały te pieniądze, do dziś nie wiadomo. Mało to prawdopodobna wersja także dlatego, że Brytyjczycy w swoich koloniach rzadko za cokolwiek płacili.
Diament został oddany w ręce holenderskich jubilerów i szlifierzy. Został podzielony na dziewięć dużych części i 96 małych, a następnie pocięty. Dużym diamentom nadano nazwy i uznano je za własność Korony Brytyjskiej.
Czytaj więcej
Nawet sześciokrotnie wzrosły ceny biletów lotniczych do Londynu i hoteli w stolicy Wielkiej Brytanii. A i tak bilety się kończą, a wolnych pokojów brak.
Największy – „Cullinan-I” – nosi też nazwę „Wielka Gwiazda Afryki”. Jest inkrustowany w berło Edwarda VII i wystawiony w Tower of London. Kamień jest wyjątkowy według kilku kryteriów - odcienia, szlifu, jakości i rozmiaru. Jest to największy brylant świata, waży 530 karatów, stanowi więc jedną szóstą diamentu z Południowej Afryki.
W tym czasie nie było standardów cięcia, więc brylant ma 74 fasetki, aby zaoszczędzić maksymalną wagę. Kamień ma kształt łezki - określany jest jako doskonały i jeden z najdroższych na świecie. Jego wartość jest nieokreślona, bo nigdy nie został wystawiony na sprzedaż. Podnosi ją także historyczny aspekt kamienia, oceniał Ilia Klujew, właściciel i szef domu jubilerskiego Cluev, dla gazety Kommersant.
Przedstawiciele parlamentu, a także działacze społeczni wezwali Wielką Brytanię do naprawienia szkód wyrządzonych ich krajowi przez brytyjski kolonializm. Sporządzono petycję, którą podpisało ponad 6 tys. osób. Ludzie chcą zwrotu brylantów wykonanych w „Cullinana”.
Czy mają na to szanse? W tym roku Wielka Brytania zwróciła już kilka artefaktów zagrabionych w swoich byłych koloniach. W sierpniu uniwersytety Oxford i Cambridge wysłały do Nigerii ponad 200 przedmiotów z brązu. A Horniman Museum w Londynie zwróciło wachlarze, kosze, przedmioty z kości słoniowej i mosiądzu, a także miedziane dzwonki i klucze do pałacu królewskiego. Wszystkie te eksponaty będą prezentowane w Muzeum Narodowym Nigerii.
